MATLAB: Scalanie uchwytów funkcji

Question

Aktualnie koduję symulację w MATLAB i potrzebuję pomocy w odniesieniu do problemu, który miałem.

pracuję na problem gdzie mam n oddzielna funkcja anonimowa obsługuje f_i, z których każdy jest przechowywany w macierzy komórkowej functions i akceptuje 1x1 tablicy numerycznej x_i i zwraca tablicę 1x1 numeryczny y_i.

Próbuję połączyć każdy z tych funkcji anonimowej uchwyty w jeden uchwyt anonimowej funkcji, które akceptuje pojedynczy n x 1 tablicę numeryczną X i zwraca pojedynczą n x 1 -numeric tablicę Y. Tutaj X(i) = x_i, Y(i) = y_i = f_i(x_i)

Jako przykład niech n = 2 i f_1 i f_2 być dwa funkcja obsługuje że wejściowych i wyjściowych 1x1 tablic i są przechowywane w tablicy komórek nazwanych funkcji

f_1 = @(x_1) x_1^2 
f_2 = @(x_2) x_2^3 
functions = {f_1,f_2} 

I w zasadzie trzeba kod, który będzie być w stanie użyć n,i f_2 do skonstruowania uchwytu funkcyjnego F, który wprowadza i wyprowadza tablicę numeryczną 2x1.

F = @(x) [f_1(x(1,1));f_2(x(2,1))] 

Answer 1

Trudno jest określić za pomocą takiej funkcji inline @() składni -anonymous (ze względu na ograniczenie wymogu ciała funkcyjnego się wyrażenie). Nadal można zdefiniować zwykłą (nieanonimową) funkcję, która przebiega po elementach danego wektora i stosuje funkcje z danej tablicy komórek do tych elementów.

function y = apply_funcs(f, x) 
    assert(length(f) == length(x)); 
    y = x; 
    for i = 1 : length(f) 
     y(i) = feval(f{i}, x(i)); 
    end 
end 

I za każdym razem jest to potrzebne, aby przekazać tę funkcję do pewnego drugiego, po prostu odniesienie do jego @ -handle.

F = @apply_funcs 

Answer 2

ten można rozwiązać stosując a solution I provided to a similar previous question, choć będą pewne różnice dotyczące sposobu formatowania argumentów wejściowych. Można osiągnąć to, czego chcą przy użyciu funkcji CELLFUN i FEVAL ocenić swoje anonimowe funkcje w jednej linii, a funkcja NUM2CELL zamienić wektora wejściowego do tablicy komórki do stosowania przez CELLFUN:

f_1 = @(x_1) x_1^2;  %# First anonymous function 
f_2 = @(x_2) x_2^3;  %# Second anonymous function 
fcnArray = {f_1; f_2}; %# Cell array of function handles 
F = @(x) cellfun(@feval,fcnArray(:),num2cell(x(:))); 

pamiętać, że używa nazwy fcnArray dla tablicy komórek uchwytów funkcji, ponieważ nazwa functions jest już używana dla wbudowanej funkcji FUNCTIONS. Opcja colon operator (:) jest używana do przekształcania fcnArray i argumentu wejściowego x na wektor kolumnowy, o ile jeszcze nie są. Zapewnia to, że wyjście jest wektorem kolumnowym.

A oto kilka przypadków testowych:

>> F([2;2]) 

ans = 

    4 
    8 

>> F([1;3]) 

ans = 

    1 
    27 

Answer 3

#you can try 
f=@(x)[x(1)^2;x(2)^3] 
>>f([1,2]) 
ans = 
    1 
    8 
>>f([2,3]) 
ans = 
    4 
    27