Jeśli masz na myśli bibliotekę połączeń, takie jak te znajdujące się w fcntl.h
, nie są one częścią jądra, są one częścią glibc
.
Jeśli są odnosząc się do rzeczywistych wywołań jądra, połączenie systemu xyzzy
jest zazwyczaj obsługiwane przez funkcję sys_xyzzy
.
Plik entry.S, przynajmniej w wersji 2.4 (ja nie spojrzał na późniejszych jądrach), która odbyła się stół system mapowania numerów wezwanie do funkcji:
.data
ENTRY(sys_call_table)
.long SYMBOL_NAME(sys_ni_syscall) /* 0 - old "setup()" system call*/
.long SYMBOL_NAME(sys_exit)
.long SYMBOL_NAME(sys_fork)
.long SYMBOL_NAME(sys_read)
.long SYMBOL_NAME(sys_write)
.long SYMBOL_NAME(sys_open) /* 5 */
.long SYMBOL_NAME(sys_close)
.long SYMBOL_NAME(sys_waitpid)
.long SYMBOL_NAME(sys_creat)
.long SYMBOL_NAME(sys_link)
.long SYMBOL_NAME(sys_unlink) /* 10 */
.long SYMBOL_NAME(sys_execve)
.long SYMBOL_NAME(sys_chdir)
.long SYMBOL_NAME(sys_time)
.long SYMBOL_NAME(sys_mknod)
.long SYMBOL_NAME(sys_chmod) /* 15 */
:
.long SYMBOL_NAME(sys_ni_syscall) /* sys_remap_file_pages */
.long SYMBOL_NAME(sys_ni_syscall) /* sys_set_tid_address */
KernelGrok wydaje się mieć użyteczną stronę pokazujący system połączenia, ich nazwy, parametry i miejsce znalezienia źródła. Na przykład (lekko sformatowany):
0 sys_restart_syscall
eax = 0x00
kernel/signal.c:2058
1 sys_exit
eax = 0x01
ebx = int error_code
kernel/exit.c:1046
2 sys_fork
eax = 0x02
ebx = struct pt_regs *
arch/alpha/kernel/entry.S:716
3 sys_read
eax = 0x03
ebx = unsigned int fd
ecx = char __user *buf
edx = size_t count
fs/read_write.c:391
4 sys_write
eax = 0x04
ebx = unsigned int fd
ecx = const char __user *buf
edx = size_t count
fs/read_write.c:408
:
i tak dalej. Ale będąc w starej szkole, wolę zachować lokalne źródła jądra i po prostu użyć grep
:-)