Ponieważ jest to już możliwe w standardowym C++ przy użyciu podejścia tylko do biblioteki (obiekty proxy), jest mało prawdopodobne, aby zmiany języka i nowe słowa kluczowe były widoczne. W przeciwieństwie do lambdas (na przykład), tutaj cukier syntaktyczny nie jest aż tak słodki (nie zmienia zbytnio poziomu abstrakcji).
BTW, zmieniając pola (zmienne składniowe bez opakowania) na właściwości jest zawsze zmianą zrywającą, ponieważ można tworzyć wskaźniki i odniesienia do pól oraz bezpośrednio je odczytać/zapisać. W przypadku właściwości musisz mieć opakowanie, aby upewnić się, że używane są procedury pobierające i ustawiające.
Powodem rozszerzenia Microsoft jest to, że nie zapewnia on po prostu właściwości (przechwytywanie funkcji odczytu i zapisu do funkcji pobierających i ustawiających) w kodzie C++. Generuje metadane .NET lub metadane WinRT (odpowiednio w C++/CLI i C++/CX), które są używane przez odbicie. Standardowe C++ nie ma refleksji ani metadanych.
Należy również zauważyć, że programiści C++ raczej nie stosują wzoru wzorca proxy, co wskazuje komitetowi, że nie ma dużego zapotrzebowania na "czystszy" cukier syntaktyczny.
Nie jest to coś, na co może odpowiedzieć ktokolwiek spoza C++. – millimoose
Chłopcze, mam nadzieję, że nie. –
Może to pomóc: [Specyficzne MS, __declspec, właściwość] (http://msdn.microsoft.com/en-us/library/yhfk0thd.aspx) –