gdy usunę, jako przykład, id 3, mam to:jak znaleźć "dziury" w kolumnie auto_increment?
id | name
1 |
2 |
4 |
5 |
...
teraz chcę, aby szukać brakującego ID (ów), ponieważ chcę, aby ponownie napełnić id z:
INSERT INTO xx (id,...) VALUES (3,...)
Czy istnieje sposób wyszukiwania "dziur" w indeksie auto_indeksu?
dziękuję!
można znaleźć górną wartość luki tak:
select t1.id - 1 as missing_id
from mytable t1
left join mytable t2 on t2.id = t1.id - 1
where t2.id is null
+1, dobra odpowiedź. – davidethell
co, jeśli masz odrobinę większą niż 1? jeśli masz 14, a potem 20, to będzie to tylko 19 – Diego
Przepraszam, miałem na myśli gap * – Diego
Po pierwsze, zgadzam się z komentarzami, że nie należy próbować wypełniania dziur. Nie będziesz w stanie znaleźć wszystkich dziur za pomocą pojedynczej instrukcji SQL. Będziesz musiał przechodzić przez wszystkie możliwe numery zaczynając od 1, aż znajdziesz dziurę. Możesz napisać funkcję sql, aby zrobić to za Ciebie, która może być następnie użyta w funkcji. Więc jeśli napisałem funkcję o nazwie find_first_hole was mógłby następnie wywołać go we wkładce jak:
INSERT INTO xx (id, ...) VALUES (find_first_hole(), ...)
Myślę, że jedynym sposobem można to zrobić za pomocą pętli: Wszelkie inne rozwiązania przyzwyczajenie pokaz luk większych niż 1:
insert into XX values (1)
insert into XX values (2)
insert into XX values (4)
insert into XX values (5)
insert into XX values (10)
declare @min int
declare @max int
select @min=MIN(ID) from xx
select @max=MAX(ID) from xx
while @min<@max begin
if not exists(select 1 from XX where id = @min+1) BEGIN
print 'GAP: '+ cast(@min +1 as varchar(10))
END
set @[email protected]+1
end
wynik:
GAP: 3
GAP: 6
GAP: 7
GAP: 8
GAP: 9
Celem AUTO_INCREMENT jest tworzenie prostych i bezsensowne unikalne identyfikatory dla swoich wierszy. Jak tylko planujesz ponownie użyć tych identyfikatorów, nie są już one unikalne (przynajmniej w czasie), więc mam wrażenie, że nie używasz odpowiedniego narzędzia do pracy. Jeśli zdecydujesz się pozbyć AUTO_INCREMENT, możesz zrobić wszystkie swoje wstawki z tym samym algorytmem.
Jak o kodzie SQL, ta kwerenda będzie pasował do istniejących wierszy z wierszy, które ma następnego ID:
SELECT a.foo_id, b.foo_id
FROM foo a
LEFT JOIN foo b ON a.foo_id=b.foo_id-1
np
1 NULL
4 NULL
10 NULL
12 NULL
17 NULL
19 20
20 NULL
24 25
25 26
26 27
27 NULL
więc łatwo odfiltrować wiersze i uzyskać pierwsza luka:
SELECT MIN(a.foo_id)+1 AS next_id
FROM foo a
LEFT JOIN foo b ON a.foo_id=b.foo_id-1
WHERE b.foo_id IS NULL
Weź to jako punkt wyjścia, ponieważ nadal wymaga pewnych modyfikacji:
dzięki za dodatkowe informacje (na moim komputerze jest to powolne jak diabli z dużymi tabelami.) – skyline26
Dlaczego chcesz to zrobić? Takie "dziury" są nienormalne w codziennej pracy z bazą danych i nie powinny stanowić problemu. Jeśli wynika to z błędnego pojęcia estetyki, przeciwstaw się temu. – Oded
Nie powinieneś. Auto_increment powinien po prostu wykonywać swoją pracę, a to oznacza, że można zrobić dziury. Jeśli zaczniesz się z tym bawić, napotkasz kłopoty później. Po prostu pozwól im być. – Nanne
Nie wspominając, że jeśli usunięty identyfikator jest nadal przywoływany gdzieś np. Poprzez zakładkowe łącze/niezaktualizowaną tabelę, dodanie nowego wiersza z tym identyfikatorem spowoduje niezamierzone problemy. Jak oznajmił Oded, Nanne, po prostu zostaw AI do wykonania swojej pracy. –