Cóż, może nie jest to naprawdę piękne rozwiązanie w kodzie, ale jest naprawdę piękne w interfejsie funkcji. Jest również bardzo wydajny. Idealnie jest, gdy drugi jest dla ciebie ważniejszy (na przykład tworzymy bibliotekę).
Sztuką jest taka:
- Linia
A a = b.make();
jest wewnętrznie przekształca się w konstruktora A, czyli jak gdyby napisane A a(b.make());
.
- Teraz
b.make()
powinien spowodować nową klasę, z funkcją zwrotną.
- Cała ta może być dobrze obsługiwana tylko przez klasy, bez żadnego szablonu.
Oto mój minimalny przykład. Sprawdź tylko main()
, jak widać, jest to proste. Wewnętrzne nie są.
Z punktu widzenia prędkości: rozmiar klasy Factory::Mediator
to tylko 2 wskaźniki, czyli więcej niż 1, ale nie więcej. I jest to jedyny przedmiot w całej rzeczy, który jest przekazywany przez wartość.
#include <stdio.h>
class Factory {
public:
class Mediator;
class Result {
public:
Result() {
printf ("Factory::Result::Result()\n");
};
Result(Mediator fm) {
printf ("Factory::Result::Result(Mediator)\n");
fm.call(this);
};
};
typedef void (*MakeMethod)(Factory* factory, Result* result);
class Mediator {
private:
Factory* factory;
MakeMethod makeMethod;
public:
Mediator(Factory* factory, MakeMethod makeMethod) {
printf ("Factory::Mediator::Mediator(Factory*, MakeMethod)\n");
this->factory = factory;
this->makeMethod = makeMethod;
};
void call(Result* result) {
printf ("Factory::Mediator::call(Result*)\n");
(*makeMethod)(factory, result);
};
};
};
class A;
class B : private Factory {
private:
int v;
public:
B(int v) {
printf ("B::B()\n");
this->v = v;
};
int getV() const {
printf ("B::getV()\n");
return v;
};
static void makeCb(Factory* f, Factory::Result* a);
Factory::Mediator make() {
printf ("Factory::Mediator B::make()\n");
return Factory::Mediator(static_cast<Factory*>(this), &B::makeCb);
};
};
class A : private Factory::Result {
friend class B;
private:
int v;
public:
A() {
printf ("A::A()\n");
v = 0;
};
A(Factory::Mediator fm) : Factory::Result(fm) {
printf ("A::A(Factory::Mediator)\n");
};
int getV() const {
printf ("A::getV()\n");
return v;
};
void setV(int v) {
printf ("A::setV(%i)\n", v);
this->v = v;
};
};
void B::makeCb(Factory* f, Factory::Result* r) {
printf ("B::makeCb(Factory*, Factory::Result*)\n");
B* b = static_cast<B*>(f);
A* a = static_cast<A*>(r);
a->setV(b->getV()+1);
};
int main(int argc, char **argv) {
B b(42);
A a = b.make();
printf ("a.v = %i\n", a.getV());
return 0;
}
Czy myObject nie powinien być poleceniem? –
Możesz znaleźć odpowiedź tutaj: http://stackoverflow.com/questions/3350385/how-to-return-an-object-in-c – MOHRE
możesz znaleźć tutaj: http://stackoverflow.com/ pytania/3350385/how-to-return-an-object-in-c – MOHRE