Grafy i kontrola wersji

Question

Mam ukierunkowaną strukturę danych wykresu, w której próbuję zaimplementować indywidualną kontrolę wersji dla każdego wierzchołka. Stwarza to ciekawe scenariusze i będę wdzięczny za wszelkie pomysły, które macie. W szczególności, staram się rozwiązać domyślne zachowanie systemu podczas napotkania określonych scenariuszy.

Zobacz następujący obraz: Graph versions

Scenariusz 1: "Null Pointer Paradox"

Vertex A jest przywracana do wersji 1.0. Ponieważ to wycofanie zniknie z podkatalogu, C nie będzie już wskazywać na D. Mogłoby to spowodować zagrożenie. W przypadku, gdy zachowanie się do:

• 1,1: Usuwanie krawędzi C -> D, tworząc złamane wykres
• 1,2: usuwanie D, pozostawiając e osierocony
• 1,3: Usuwanie D i E
• 1,4 : Odmowa wykonania wycofania, zanim wszystkie krawędzie wskazujące na D (w tym przypadku E -> D) zostaną usunięte.
• 1.X: Alternatywne rozwiązania?

Scenariusz 2: "skutki pośrednie"

Vertex D jest aktualizowane tak, że zachodzi:

• D jest teraz wersja 1.2
• E jest obecnie wersja 1.1
• C jest teraz wersją 1.3
• A jest teraz wersją 1.3

wierzchołek A jest teraz przywracana do wersji 1.2, tak, że zachodzi:

• A jest teraz w wersji 1.2
• C jest wersja 1.2
• D jest wersja 1.1

Jeżeli domyślne zachowanie jest:

• 2.1: Przywróć E do 1.0
• 2.2: Odmowa wycofania z powodu zagrożenia wersjami, w efekcie pogarszając funkcjonalność
• 2.X: Alternatywne rozwiązania?

Answer 1

Wydaje mi się, że istnieje pewne zamieszanie o ziarnistości tutaj. Jeśli zmienisz tylko poszczególne wierzchołki, ale nie wykres, to odrzucenie pojedynczego wierzchołka nie powinno mieć wpływu na resztę wykresu. Jeśli, OTOH, ty chcesz wycofać cały wykres, powinieneś również wypróbować cały wykres.

Problemem jest to, że jeśli tylko wersja poszczególnych wierzchołków, a potem tylko masz gwarancji integralności poszczególnych wierzchołków, ale nie na wykresie jako całości. Jeśli więc, jak to opisałeś, wycofując pojedynczy werteks "prześlizguje się" przez cały wykres (lub przynajmniej podłączony subgraph), nie ma gwarancji, że zakończysz w spójnym stanie.

Badania, które wydają się być najbliższe temu, co próbujesz, dotyczą kontroli wersji dla XML, która jednak dotyczy tylko mocno wpisanych drzew (wykresy zdegenerowane IOW), a nie ogólnych.

Answer 2

To, czym się zajmujesz, jest bardzo złożonym problemem i chociaż nie jestem świadomy zogniskowanych projektów badawczych w tym zakresie, usłyszałem pewne próby rozwiązania tego problemu. jest praktycznie niemożliwe, aby wyciągnąć szybkie i brudne rozwiązanie.Mogę wskazać na poprzednie pytania poprosiłem o tym względzie (wykresy i kontroli wersji):

• triplestore with revisions
• Graph databases and RDF triplestores: storage of graph data in python

Co skończyło się robi został odmowy wykonania jakiejkolwiek kontroli rewizyjnej , ale za każdym razem tworzył nowe węzły o nowych tożsamościach. Tracę rollback, tracę wszelkiego rodzaju śledzenie, ale utrzymałem to w zarządzaniu.

W praktyce jedyną rzeczą, którą można zrobić, to mieć kontrolę wersji wykresu jako całości. Bardzo trudno jest go mieć dla pojedynczych węzłów. Wszystkie problemy, które opisujesz, wynikają z faktu, że są to tranzytowe warstwy transakcji, w których w każdej warstwie masz spójny wykres utworzony w określonym momencie. Jeśli przekierujesz te warstwy, umożliwiając kontrolę wersji werteksów, masz do czynienia z puszką z robakami o rozmiarze Dune.

Answer 3

Antiquity to wersjonowanych realizacja wykres dla uprzednia (dlatego współpracuje z neo4j też), Spójrz na: https://github.com/asaf/antiquity