Budowy iOS dla programistów Buduje kontra Dystrybucja

Question

Od jakiegoś czasu byłem pod wrażeniem, że w przypadku iOS podpisanie kompilacji za pomocą profilu informacyjnego dla programistów umożliwia uruchomienie aplikacji (i uzyskanie debugowania) na autoryzowanym urządzeniu (wymienionym w opracowaniu) profil udostępniania) za pośrednictwem kompilacji XCode, natomiast podpisanie za pomocą profilu dystrybucyjnego umożliwia uruchomienie aplikacji (ale nie debugowanie) na innych urządzeniach z systemem iOS, które zostały specjalnie dodane do pliku udostępniania dystrybucji w celu przeprowadzenia testów QA/beta/itd. (i instalowane poprzez synchronizację iTunes lub dystrybucję OTA), bez potrzeby testowania QA/beta, aby wiedzieć, czym jest XCode.

Wydaje się dopasować kilka Apple własnych dokumentów:

„Kiedy jesteś gotowy, aby udostępnić swoją aplikację do testowania użytkownika [...], trzeba aby utworzyć archiwum aplikacji przy użyciu innego dystrybucja zaopatrzenie profil i wysłać go do testerów aplikacji”(source)

i

Kod Podpisanie z profil rozwoju pozwala na uruchamianie aplikacji na urządzeniu za pośrednictwem Xcode, a podpisanie za pomocą profilu dystrybucyjnego umożliwia utworzenie kompilacji dystrybucyjnych przez .

Zaświadczenie o nazwie „iPhone Developer” pozwala na uruchomienie/debug aplikację iOS urządzeń poprzez Xcode, a certyfikat o nazwie „iPhone Dystrybucja” umożliwia testowanie złożenie budować z Ad Hoc dystrybucji (source)

Wydaje się to sugerować, że używanie profilu dystrybucji jest niezbędne do udostępniania aplikacji poza App Store, a od lat zawsze zakładałem, że jest to prawdą. Niedawno jednak pokazano mi przypadek użycia od innego współpracownika, w którym udało mu się udostępnić kompilacje wielu innym osobom, korzystając tylko z pliku udostępniania dla programistów. Inny użytkownik opisał podobne odkrycie: Why not use development provisioning instead of ad hoc?

Martwię się, że czegoś tu nie ma, podejrzewam, że są przypadki, o ile inny użytkownik ma dostęp do odpowiedniego profilu udostępniania programisty, który obejmuje UUID swojego urządzenia i instaluje go na swoim urządzeniu (przeciągnij do iTunes, narzędzie konfiguracyjne itp.), aby zsynchronizować kompilacje dla programistów również za pośrednictwem iTunes, bez potrzeby tworzenia oddzielnych kompilacji dystrybucji.

To doprowadziło mnie do zakwestionowania niektórych z moich założeń dotyczących natury różnic między wersjami deweloperskimi i dystrybucyjnymi w ogóle. Zaczynam myśleć, że chodzi raczej o wsparcie dla debugowania i ogólną łatwość instalacji, a nie o to, jak jest zainstalowany (XCode vs iTunes/OTA wprost).

W skrócie, jeśli urządzenie ma to UUID zawarte w deweloper udostępniana określona profilu, czy naprawdę potrzeba zrobić oddzielny rozkład buduje, czy mogę po prostu podzielić się budować Development Release i zakładamy, że będzie pracować z synchronizacją iTunes także? Czy przycisk "Use for Development" w organizatorze ma dla tego jakieś istotne znaczenie?

Szerzej: jakie są podstawowe różnice między wersjami Developer i AdHoc pod względem tego, jak można je udostępniać innym osobom w organizacji w fazie projektowania/testowania, zanim zostaną przesłane do sklepu App Store?

Answer 1

Sprawdź to SO Post pod względem różnic wymienionych pomiędzy wersjami deweloperskimi i dystrybucyjnymi. Z perspektywy programisty nie ma dużej różnicy, czy chcesz rozpowszechniać swoją aplikację, podpisując ją profilem programisty lub profilem dystrybucyjnym, o ile nie testujesz powiadomień push.