Próbuję kodować semantykę funkcjonalną dla języka IMP z równoległym planowaniem zapobiegawczym, jak przedstawiono w sekcji 4 poniższej paper.Problemy z rozumieniem Coinduction Agdy
Używam Agdy 2.5.2 i biblioteki standardowej 0.13. Cały kod jest dostępny pod następującym numerem: gist.
Po pierwsze, zdefiniowałem składnię danego języka jako typy indukcyjne.
data Exp (n : ℕ) : Set where
$_ : ℕ → Exp n
Var : Fin n → Exp n
_⊕_ : Exp n → Exp n → Exp n
data Stmt (n : ℕ) : Set where
skip : Stmt n
_≔_ : Fin n → Exp n → Stmt n
_▷_ : Stmt n → Stmt n → Stmt n
iif_then_else_ : Exp n → Stmt n → Stmt n → Stmt n
while_do_ : Exp n → Stmt n → Stmt n
_∥_ : Stmt n → Stmt n → Stmt n
atomic : Stmt n → Stmt n
await_do_ : Exp n → Stmt n → Stmt n
Stan jest po prostu wektorem liczb naturalnych, a semantyka wypowiedzi jest prosta.
σ_ : ℕ → Set
σ n = Vec ℕ n
⟦_,_⟧ : ∀ {n} → Exp n → σ n → ℕ
⟦ $ n , s ⟧ = n
⟦ Var v , s ⟧ = lookup v s
⟦ e ⊕ e' , s ⟧ = ⟦ e , s ⟧ + ⟦ e' , s ⟧
Następnie zdefiniowałem rodzaj wznowienia, który jest pewnego rodzaju opóźnionymi obliczeniami.
data Res (n : ℕ) : Set where
ret : (st : σ n) → Res n
δ : (r : ∞ (Res n)) → Res n
_∨_ : (l r : ∞ (Res n)) → Res n
yield : (s : Stmt n)(st : σ n) → Res n
Następnie po 1, zdefiniować sekwencyjnego i równoległego wykonywania sprawozdań
evalSeq : ∀ {n} → Stmt n → Res n → Res n
evalSeq s (ret st) = yield s st
evalSeq s (δ r) = δ (♯ (evalSeq s (♭ r)))
evalSeq s (l ∨ r) = ♯ evalSeq s (♭ l) ∨ ♯ evalSeq s (♭ r)
evalSeq s (yield s' st) = yield (s ▷ s') st
evalParL : ∀ {n} → Stmt n → Res n → Res n
evalParL s (ret st) = yield s st
evalParL s (δ r) = δ (♯ evalParL s (♭ r))
evalParL s (l ∨ r) = ♯ evalParL s (♭ l) ∨ ♯ evalParL s (♭ r)
evalParL s (yield s' st) = yield (s ∥ s') st
evalParR : ∀ {n} → Stmt n → Res n → Res n
evalParR s (ret st) = yield s st
evalParR s (δ r) = δ (♯ evalParR s (♭ r))
evalParR s (l ∨ r) = ♯ evalParR s (♭ l) ∨ ♯ evalParR s (♭ r)
evalParR s (yield s' st) = yield (s' ∥ s) st
Tak daleko, tak dobrze. Następnie potrzebuję zdefiniować funkcję oceny oświadczenia, aby operacja zamknięcia (wykonać zawieszone obliczenia) wznowiła.
mutual
close : ∀ {n} → Res n → Res n
close (ret st) = ret st
close (δ r) = δ (♯ close (♭ r))
close (l ∨ r) = ♯ close (♭ l) ∨ ♯ close (♭ r)
close (yield s st) = δ (♯ eval s st)
eval : ∀ {n} → Stmt n → σ n → Res n
eval skip st = ret st
eval (x ≔ e) st = δ (♯ (ret (st [ x ]≔ ⟦ e , st ⟧)))
eval (s ▷ s') st = evalSeq s (eval s' st)
eval (iif e then s else s') st with ⟦ e , st ⟧
...| zero = δ (♯ yield s' st)
...| suc n = δ (♯ yield s st)
eval (while e do s) st with ⟦ e , st ⟧
...| zero = δ (♯ ret st)
...| suc n = δ (♯ yield (s ▷ while e do s) st)
eval (s ∥ s') st = (♯ evalParR s' (eval s st)) ∨ (♯ evalParL s (eval s' st))
eval (atomic s) st = {!!} -- δ (♯ close (eval s st))
eval (await e do s) st = {!!}
Agda za całość sprawdzania narzeka gdy próbuję wypełnić dziurę w eval
równania dla atomic
konstruktora z δ (♯ close (eval s st))
mówiąc, że sprawdzanie terminacji nie dla kilku punktów w obu eval
i close
funkcji.
Moje pytania dotyczące tego problemu są:
1) Dlaczego zakończenie Agda sprawdzanie narzeka tych definicji? Wydaje mi się, że wywołanie δ (♯ close (eval s st))
jest w porządku, ponieważ jest wykonywane na strukturalnie mniejszej instrukcji.
2) Current Agda's language documentation mówi, że ten rodzaj muzycznego zapisu opartego na notacji jest "starą" koindukcją w Agdzie. Zaleca stosowanie nagrań i protokołów o charakterze pomocniczym. Rozejrzałem się wokół, ale nie znalazłem przykładów copatternów poza strumieniami i monadą opóźnienia. Moje pytanie: czy można reprezentować wznowienia za pomocą rekordów i copywaterów?
wrt 1: Podczas eval w '§ (♯ blisko (EVAL s st))' nazywany jest strukturalnie mniejszy argumentu blisko wymaga również eval na wynik, z argumentami o nieznanej wielkości. Więc zakończenie ewalu nie może być udowodnione za pomocą indukcji. –