Utwórz pakiet czasu projektowania dla swojego komponentu (jeśli jeszcze go nie masz). W tym pakiecie utwórz klasę, która implementuje interfejs ISelectionEditor (najprostszym sposobem jest wyprowadzenie z klasy TSelectionEditor), przesłaniając jej wirtualną metodę RequiresUnits(), aby zgłosić wszelkie dodatkowe jednostki, które mają być wyświetlane w klauzuli uses dowolnego formularza/ramki/modułu danych który używa twojego komponentu. Następnie, aby funkcja pakietu Register() pakietu mogła zarejestrować tę klasę, należy wywołać RegisterSelectionEditor() (oprócz RegisterComponents()).
Indy 10 robi dokładnie to za jego TIdTCPServer, TIdCmdTCPClient i TIdUDPServer składników, aby upewnić się, że IdContext i IdSocketHandle jednostki dodane do uses klauzul. Przyjrzyj się jednostkom IdCoreSelectionEditors.pas i IdRegisterCore.pas, aby zobaczyć, jak Indy je implementuje.
Aktualizacja: the IdCoreSelectionEditors.pas i IdProtocolsSelectionEditors.pas jednostki zostały usunięte z Indy 10 w marcu 2014 roku wszystkie klasy per-komponent SelectionEditor zostały zastąpione nowym jednej klasy realizowanego w samej jednostce IdRegisterCore. Ta nowa klasa SelectionEditor jest zarejestrowana dla wszystkich komponentów Indy i wyszukuje wszystkie wystąpienia dowolnego składnika Indy, który został umieszczony w czasie projektowania, używając RTTI typów danych wszystkich parametrów i wartości zwracanych dla wszystkich przypisanych procedur obsługi zdarzeń, aby wiedzieć, które jednostki do uwzględnienia w klauzuli uses.