Zastanawiasz się nad prawidłową procedurą, lub co najmniej jedną wspólną procedurą korzystania z sproutcore-routing.Właściwa procedura korzystania z routingu kiełków
W czytać mnie tam pokazuje to podstawowy przykład do ułożenia:
SC.routes.add(':controller/:action/:id', MyApp, MyApp.route);
jestem przy założeniu, że w większości przypadków będzie MyApp.route zadzwonić dostarczonego działanie na dostarczonym sterowniku. Moje pytanie dotyczy czegoś więcej poza tym krokiem, jak radzić sobie z ustawieniami/utratą rzeczy w aplikacji, w której masz wiele podstawowych widoków.
Czy ludzie tworzą nowe kontrolery, gdy kontroler zmienia się, aby zawsze zaczynać od czystej karty danych i widoków? A może bardziej powszechne/celowe jest tworzenie instancji wszystkich kontrolerów i takich przy obciążeniu i po prostu używanie routingu do pokazywania/ukrywania głównych widoków?
Przypuszczam, że to samo pytanie pojawia się, gdy odbija się pomiędzy działaniami w kontrolerze. Czy to jest właściwe, aby zrobić pewne rozstanie, szczególnie na wiązaniach/słuchaczach, a następnie przywracając je, jeśli akcja zostanie odwołana?
Moje pytanie może być trochę niewyraźne, ale w zasadzie zastanawiam się, jak ludzie radzą sobie z wieloma pierwotnymi widokami i zajmują się oczyszczaniem, więc rzeczy nie zestarzeją się lub nie przeżuwają wielu zasobów.