2015-07-30 17 views

Odpowiedz

6

Kilka dobrych wyborów to wiązanie dynamiczne i with-redefs. Można powiązać var ​​z nazw testu w urządzeniu, a następnie używać go w definicji testu:

core.clj:

(ns hello.core 
    (:gen-class)) 

(defn foo [x] 
    (inc x)) 

test/hello/core.clj:

(ns hello.core-test 
    (:require [clojure.test :refer :all] 
      [hello.core :refer :all])) 

(def ^:dynamic *a* 4) 

(defn setup [f] 
    (binding [*a* 42] 
    (with-redefs [hello.core/foo (constantly 42)] 
     (f)))) 

(use-fixtures :once setup) 

(deftest a-test 
    (testing "testing the number 42" 
    (is (= *a* (foo 75))))) 

można powiedzieć, że to działa, porównując bezpośrednio wywołanie testu, który nie korzysta z urządzeń, do nazywając ją poprzez run-tests:

hello.core-test> (a-test) 

FAIL in (a-test) (core_test.clj:17) 
testing the number 42 
expected: (= *a* (foo 75)) 
    actual: (not (= 4 76)) 
nil 
hello.core-test> (run-tests) 

Testing hello.core-test 

Ran 1 tests containing 1 assertions. 
0 failures, 0 errors. 
{:test 1, :pass 1, :fail 0, :error 0, :type :summary} 

To podejście działa, ponieważ urządzenia zamykają się nad testami, które uruchamiają, chociaż nie są w stanie bezpośrednio wywoływać wywołań funkcji testowych (zwykle), więc sensowne jest używanie zamknięć do przekazywania informacji do kodu testowego.

0

Być może nie jest to bezpośrednia odpowiedź, ale jeśli oprawa była :each uchwyt tak, czy można tolerować to jest, można po prostu glina :each Oprawa się i utworzyć set-up funkcję powrocie danym państwie i nazywają to jako pierwszy linia twojego testu, zamiast używania urządzenia. To może być najlepsze podejście w niektórych okolicznościach.

(defn set-up [] (get-complex-state)) 

(deftest blah 
    (let [state (set-up)] 
    (frobnicate) 
    (query state) 
    (tear-down state))) 
Powiązane problemy