w pytaniu o calling virtual methods in ctors and dtors następujący fragment kodu źródłowego jest cytowany z C++ standardzie:Wywołanie wirtualnych metod innych klas w ctors
struct V {
virtual void f();
virtual void g();
};
struct A : virtual V {
virtual void f();
};
struct B : virtual V {
virtual void g();
B(V*, A*);
};
struct D : A, B {
virtual void f();
virtual void g();
D() : B((A*)this, this) { }
};
B::B(V* v, A* a) {
f(); // calls V::f, not A::f
g(); // calls B::g, not D::g
v->g(); // v is base of B, the call is well-defined, calls B::g
// *** This line ***
a->f(); // undefined behavior, a’s type not a base of B
// *****************
}
Moje pytanie brzmi: dlaczego dzwoni a->f()
w ctor B. jest niezdefiniowane zachowanie ? Możemy bezpiecznie założyć, że a
zostało już przydzielone przed przejściem do cora B, więc dlaczego nie działałoby to poprawnie?
V * v = new V();
A * a = new A();
B * b = new B(v, a);