Jakie biblioteki należy użyć, aby uzyskać lepszą obróbkę OCaml?

Question

Ja zapytałem powiązane pytanie przed Why OCaml's threading is considered as `not enough`?

Nieważne jak nawlekanie „zły” SML jest, zauważyłem niektóre biblioteki powiedzieć można zrobić prawdziwe wątków.

Na przykład Dwójki

Dwójki oferuje nową alternatywę. Zapewnia bardzo lekkie, wspólne nitki; "uruchamianie" wątku jest bardzo szybką operacją, nie wymaga nowego stosu, nowego procesu ani niczego innego. Ponadto przełączniki kontekstu są bardzo szybkie. W rzeczywistości jest tak łatwo, że uruchomimy wątek dla każdego wywołania systemowego. Komponowanie wątków współpracujących pozwoli nam pisać wysoce asynchroniczne programy .

także zapewnia Jane Street „s aync_core również podobne rzeczy, jeśli mam rację.

---

Ale jestem bardzo zdezorientowany. Czy Lwt lub aync_core udostępniają wątki takie jak Java threading?

Jeśli używam ich, czy mogę korzystać z wielu procesorów?

W jaki sposób mogę uzyskać "prawdziwy wątek" (podobnie jak w Javie) w OCaml?

---

Edit

nadal jestem zdezorientowany.

Dodam scenariusz:

Mam serwer (16 cpu cores) oraz aplikacji serwera.

Co robi aplikacja serwera to:

• on słucha żąda
• Dla każdego żądania, zaczyna obliczeniowej zadania (powiedzmy kosztuje 2 minuty do mety)
• Kiedy każde zadanie zakończy, zadaniem będzie albo zwrócić wynik z powrotem do głównego lub po prostu wysłać wynik z powrotem do klienta bezpośrednio

---

W Javie jest to bardzo łatwe. Tworzę pulę wątków, a następnie dla każdego żądania utworzę wątek w tej puli. ten wątek uruchomi zadanie obliczeniowe. To jest dojrzałe w Javie i może wykorzystywać 16 rdzeni procesorów. Czy mam rację?

Moje pytanie brzmi: czy mogę zrobić to samo w OCaml?

Answer 1

Przykład równoległego serwera, który cytujesz, jest jednym z tych zawstydzająco równoległych problemów, które są dobrze rozwiązywane za pomocą prostego modelu wieloprocesowego, przy użyciu fork. To było możliwe w OCaml od dziesięcioleci, i tak, będziesz prawie liniowo przyspieszać używając wszystkich rdzeni twojego komputera, jeśli potrzebujesz.

Aby to zrobić, korzystając z prostych prymitywów z biblioteki standardowej, patrz this Chapter książki online „programowania systemu Unix w SML” (wydany w 2003) i/lub this chapter książki on-line „Tworzenie aplikacji z SML” (po raz pierwszy wydany w 2000 r.).

Możesz także chcieć używać bibliotek wyższego poziomu, takich jak biblioteka Gerda Stolpmanna o nazwie OCamlnet wspomniana przez firmę Rafix, która dostarcza wiele rzeczy od bezpośredniego pomocnika do zwykłego projektu klient/serwer, do niskopoziomowych bibliotek komunikacji wieloprocesowej; patrz the documentation.

Biblioteka jest również interesująca, ale może dla nieco innego przypadku użycia (jest więcej, że masz cały szereg dostępnych jednocześnie danych, które chcesz przetwarzać równolegle z tą samą funkcją): a zamiana kropli Array.map lub List.map (lub fold), która jest równoległa do obliczeń.

Answer 2

Najbliższą rzeczą, którą można znaleźć w rzeczywistym (prewencyjnym) wątku, jest wbudowana biblioteka wątków.Rozumiem przez to, że twój model programowania będzie taki sam, ale z 2 ważnymi różnicami:

• Natywne wątki OCamla nie są lekkie jak Java.
• Tylko jeden wątek wykonuje się na raz, więc nie można korzystać z wielu procesów.

Powoduje to, że wątki OCaml są całkiem złym rozwiązaniem zarówno dla współbieżności, jak i równoległości, więc generalnie ludzie unikają ich używania. Ale nadal mają swoje zastosowania.

Lwt i Async są bardzo podobne i zapewniają inny smak gwintowania - kooperatywny styl. Wątki współpracy różnią się od uprzedzających w tym, że przełączanie kontekstowe między wątkami jest jawne w kodzie, a wywołania blokujące są zawsze widoczne z sygnatury typu. Oferowane przez nas wątki współpracy są bardzo tanie, więc bardzo dobrze nadają się do współbieżności, ale znowu nie pomogą ci z równoległością (ze względu na ograniczenia środowiska uruchomieniowego OCaml).

Zobacz to na dobre wprowadzenie do spółdzielni gwintowania: http://janestreet.github.io/guide-async.html

EDIT: dla danego scenariusza użyłbym Parmap, jeśli zadania są tak obliczeniowo jak w przykładzie następnie napowietrznej rozpoczęciem procesów z parmap powinny być znikome.