Oto przykład z użyciem UniformGrid, jak sugerował Matt Hamilton.
Po pierwsze, pozwala utworzyć klasy i dane, których będziemy używać. Każda karta będzie reprezentowana przez obiekt kartę i mają właściwość czołowa:
public class Card
{
public string Face { get; set; }
public Card() { }
}
Dalej, będziemy potrzebować klasę, która ma naszą kolekcję kart, a także właściwość, która pozwala nam określić liczbę kart . W przypadku CardCollection możemy użyć numeru ObservableCollection, ponieważ spowoduje to automatyczne powiadomienie interfejsu użytkownika po dodaniu lub usunięciu karty. Właściwość NumberOfCards będzie potrzebować własnej metody powiadamiania interfejsu użytkownika, w tym celu możemy implement interfejs INotifyPropertyChanged. Będziemy także chcą właściwość, która reprezentuje liczbę wierszy/kolumn do wykorzystania, to będzie po prostu pierwiastek kwadratowy z naszych NumberOfCards:
public class Cards : INotifyPropertyChanged
{
private int myNumberOfCards;
public int NumberOfCards
{
get { return this.myNumberOfCards; }
set
{
this.myNumberOfCards = value;
NotifyPropertyChanged("NumberOfCards");
// Logic is going in here since this is just an example,
// Though I would not recomend hevily modifying the setters in a finalized app.
while (this.myNumberOfCards > CardCollection.Count)
{
CardCollection.Add(new Card { Face = (CardCollection.Count + 1).ToString() });
}
while (this.myNumberOfCards < CardCollection.Count)
{
CardCollection.RemoveAt(CardCollection.Count - 1);
}
NotifyPropertyChanged("CardColumns");
}
}
public int CardColumns
{
get
{
return (int)Math.Ceiling((Math.Sqrt((double)CardCollection.Count)));
}
}
private ObservableCollection<Card> myCardCollection;
public ObservableCollection<Card> CardCollection
{
get
{
if (this.myCardCollection == null)
{ this.myCardCollection = new ObservableCollection<Card>(); }
return this.myCardCollection;
}
}
public Cards(int initalCards)
{
NumberOfCards = initalCards;
}
#region INotifyPropertyChanged Members
public event PropertyChangedEventHandler PropertyChanged;
private void NotifyPropertyChanged(String info)
{
if (PropertyChanged != null)
{
PropertyChanged(this, new PropertyChangedEventArgs(info));
}
}
#endregion
}
Wreszcie możemy ustawić to jako naszych DataContext w Oknie i związać się z naszą klasą kart w XAML. Dla XAML użyłem prostego ItemsControl, więc nie można go wybrać i ustawiam DataTemplate jako przycisk, tak aby każda karta mogła zostać kliknięta, to wszystko, co jest potrzebne!
public partial class Window1 : Window
{
public Window1()
{
InitializeComponent();
this.DataContext = new Cards(25);
}
}
<Window x:Class="Sample_BoolAnimation.Window1"
xmlns="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml/presentation"
xmlns:x="http://schemas.microsoft.com/winfx/2006/xaml"
Title="Window1"
Height="300"
Width="300">
<Grid>
<DockPanel>
<DockPanel DockPanel.Dock="Top">
<TextBlock Text="Number of Cards:" />
<TextBox Text="{Binding NumberOfCards, UpdateSourceTrigger=PropertyChanged}" />
</DockPanel>
<ItemsControl ItemsSource="{Binding CardCollection}">
<ItemsControl.ItemsPanel>
<ItemsPanelTemplate>
<UniformGrid Columns="{Binding CardColumns}" />
</ItemsPanelTemplate>
</ItemsControl.ItemsPanel>
<ItemsControl.ItemTemplate>
<DataTemplate>
<Button Content="{Binding Face}" HorizontalAlignment="Stretch" VerticalAlignment="Stretch" />
</DataTemplate>
</ItemsControl.ItemTemplate>
</ItemsControl>
</DockPanel>
</Grid>
</Window>
Inną rzeczą, którą chciałbym polecić patrząc na to ContentControl3D realizacja Josh Smith. Może to dać całkiem niezłe "przerzucanie", którego szukasz w klasie.
Bardzo ładne! +1 ... mam nadzieję, że zostanie to "zaakceptowane"! –
o to jest niesamowite, dziękuję bardzo! –