Czy to makro ma zaletę?

Question

Czytam Practical Common Lisp Peter Seibel. W Chapter 9, on idzie czytelnika poprzez stworzenie ram testów jednostkowych, a on obejmuje następujące makro w celu określenia, czy dana lista składa się tylko prawdziwych wyrażeń:

(defmacro combine-results (&body forms) 
    (let ((result (gensym))) 
    `(let ((,result t)) 
     ,@(loop for form in forms collect `(unless ,form (setf ,result nil))) 
     ,result))) 

nie jestem jasne, co zaletą korzystania makro to tutaj, choć - wydaje się, co następuje byłby jaśniejszy, a także bardziej efektywne dla wartości dynamiczna:

(defun combine-results (&rest expressions) 
    (let ((result t)) 
    (loop for expression in expressions do (unless expression (setf result nil))) 
    result)) 

Czy zaletą makra tylko, że to jest bardziej wydajny w czasie wykonywania żadnych połączeń, które są rozszerzony podczas kompilacji? Czy to jest paradygmat? A może książka stara się usprawiedliwić praktykę różnych wzorów w makrach?

Answer 1

Twoja obserwacja jest w zasadzie słuszna; i faktycznie czynność może być tylko:

(defun combine-results (&rest expressions) 
    (every #'identity expressions)) ;; i.e. all expressions are true? 

Ponieważ makro bezwarunkowo ocenia wszystkich swoich argumentów od lewej do prawej, a rentowności T jeśli wszystkie z nich są prawdziwe, to jest po prostu coś właśnie inline-optymalizacji, które mogą być wykonane przez funkcję. Funkcje mogą być wymagane, aby być zaznaczone jako (declaim 'inline ...). Co więcej, możemy napisać makro kompilatora dla funkcji tak samo z define-compiler-macro. Z tym makro możemy wyprodukować rozszerzenie, i mają to jako funkcję, którą możemy apply i poza tym pośrednio.

Inne sposoby obliczania wyników wewnątrz funkcji:

(not (position nil expressions)) 
(not (member nil expressions)) 

Przykład wygląda jak makro praktyce: dokonanie gensym i generowania kodu z loop. Ponadto makro jest punktem wyjścia dla czegoś, co może pojawić się w ramach testowania jednostkowego.

Answer 2

W tym przypadku może nie mieć znaczenia, ale dla przyszłych wersji może być bardziej użyteczne użycie makra. Czy ma sens używanie makra? Zależy od przypadku użycia:

Korzystanie z funkcji

(combine-results (foo) (bar) (baz)) 

Należy pamiętać, że w czasie wykonywania Lisp widzi, że combine-results jest funkcją. Następnie ocenia argumenty. Następnie wywołuje funkcję combine-results z wartościami wyniku. Ta reguła oceny jest zakodowana na Common Lisp.

To oznacza: kod funkcji działa po argumenty zostały ocenione.

Korzystanie makro

(combine-results (foo) (bar) (baz)) 

Od Lisp widzi, że jest to makro, wywołuje makro na makro czasie ekspansji i generuje kod. Co wygenerował kod, w pełni zależy od makra. To, co nam to pozwala, to generowanie kodu:

(prepare-an-environment 

    (embed-it (foo)) 
    (embed-it (bar)) 
    (embed-it (baz)) 

    (do-post-processing)) 

Kod ten zostanie wykonany.Można na przykład skonfigurować zmienne systemowe, udostępnić obsługę błędów, skonfigurować niektóre mechanizmy raportowania itd. Każda indywidualna forma może być następnie osadzona w innej formie. A po uruchomieniu funkcji, można zrobić kilka posprzątać, raportowanie itd prepare-an-environment i embed-it byłoby makra lub specjalne operatorzy, które sprawiają, że niektóre pewien kod działa przed, wokół i po wbudowanych formularzy zapewniamy.

Musielibyśmy kod wykonywany przed, wokół i po dostarczonych formularzy. Czy to jest przydatne? Może być. Może być przydatny w przypadku bardziej rozbudowanego środowiska testowego.

Jeśli brzmi to znajomo, można zauważyć, że można uzyskać podobną strukturę kodu za pomocą metod CLOS (primary, before, after, around). Testy byłyby uruchamiane metodą podstawową, a inny kod byłby uruchamiany jako około, przed i po metodach.

Uwaga: makro może również drukować (patrz komentarz Hans23), sprawdzać i/lub zmieniać dostarczone formularze.