Wcześniej konfiguracje były kodowane w kodzie, później zostały przeniesione do plików .property (ze względu na unikanie zakodowanych wartości, unikanie zmiany kodu w celu zmiany konfiguracji..etc) przeniesiono do XML (ze względu na bycie bardziej wystandaryzowanym, bezbłędnie..etc)Zalety JavaConfig nad konfiguracjami XML na wiosnę?
Teraz, czytając o @konfiguracji na wiosnę 3, wygląda na to, że znów wracamy do początkowego podejścia.
Dlaczego chcemy konfiguracjach ciężko kod w kodzie zamiast po to externalized?
To zależy od rodzaju konfiguracjach są ładowane klas Javy. O ile widzimy, posiadanie wszystkich konfiguracji w jednym miejscu jest zawsze bezpieczne. Powinniśmy myśleć wszystko w szerszej perspektywie lub na dużą skalę. Bez tworzenia aplikacji mogliśmy sprawić, aby aplikacja zachowywała się w różny sposób w różnych środowiskach. –
@ prashanth-g Monolityczne pliki konfiguracyjne? Duża skala? Nie sądzę, że to się liczy. Wyobraźmy sobie zmiany w konfiguracji wielu deweloperów w różnych modułach. Wolałbym, aby każda zmiana była dokonywana w małych, zmodularyzowanych plikach konfiguracyjnych, niż w jednym miejscu. – jonasespelita
@jonasespelita To była aplikacja monolityczna w środowisku wielu klastrów. W tej konfiguracji uważamy, że lepszym rozwiązaniem będzie posiadanie pewnych konfiguracji, takich jak adresy IP, adresy URL itp. W pliku XML. Ale to zależy od potrzeb i środowiska, które posiadasz. Dalsze sprawdzanie https://stackoverflow.com/questions/182393/xml-configuration-versus-notation-based-configuration –