Jak działa polimorfizm Perla?

Question

Nie mogę znaleźć wyjaśnienia, jak polimorfizm działa w Perlu. Rozumiem, co oznacza polimorfizm, ale staram się dowiedzieć, jak to działa wewnętrznie w Perlu. Czy ktoś może wskazać mi jakąś dokumentację, która to wyjaśnia. Wszystkie wyszukiwania w Google, które zrobiłem daje mi przykłady tego, co polimorfizm jest w perlu, ale nie w jaki sposób perl sprawia, że ​​działa.

Answer 1

Po wywołaniu obiektu lub klasy, Perl sprawdza, czy ta metoda jest dostarczana bezpośrednio przez samą klasę.

Ponieważ classes are simply Perl packages, jest to po prostu kwestia sprawdzenia istnienia podprogramu &Class::method.

Jeżeli taki podprogram zostanie znaleziony, Perl bada tablicę @ISA w tym samym opakowaniu (tj @Class::ISA), który zawiera listę klas bazowych dla klasy, i robi to samo sprawdzanie każdego pakietu/klasy, który pojawia się w środku.

Każda z tych klas z kolei może mieć również tablicę @ISA, więc wyszukiwanie jest rekurencyjne.

Na koniec, jeśli metoda nie zostanie znaleziona w tej metodzie, Perl wyszuka w specjalnym pakiecie UNIVERSAL dla podprogramu &UNIVERSAL::method.

Niepowodzenie w tym momencie pociąga za sobą system AUTOLOAD, ale to naprawdę wykracza poza zasadę polimorfizmu.

Niepowodzenie znalezienia odpowiedniej metody dopasowywania w dowolnym miejscu powoduje wyjątek.

Answer 2

To dobrze pasuje do polimorfizmu opartego na dziedziczeniu i daje pewne pojęcie o tym, co konkretnie robi Perl. Zawsze stosowałem rozdział 12.5. Dziedziczenie klas w Programming Perl jako odniesienie dla tych rzeczy.

Answer 3

Rozdział 7 od Object Oriented Perl, Damian Conway, Manning (2000) nazywa się Polimorfizm. Dziesięć stron.

Należy jednak pamiętać, że w przypadku języka C++ lub Java lub C# lub podobnego, nie ma zbyt wiele informacji o "polimorfizmie" w języku Perl. Powiedziałbym nawet, że koncepcja polimorfizmu sprawia, że ​​rzeczy są bardziej skomplikowane niż w Perlu.

Myślę, że mechanizmem, który powinien starać się zrozumieć programista Perl, jest sposób działania metody. Odpowiedź brzmi: pierwsze skanowanie w trybie rekursywnym z głębokościami poprzez macierze paczek o numerach @ISA.

Przykład, zróbmy $o->bla. Nasz $o jest dostępny w pakiecie A, który nie ma implementacji bla. Ale dziedziczy po pierwszym B, a następnie C (@ISA = ('B', 'C')). Zróbmy najpierw odnośnik w B. Nie definiuje również metody. Gdyby miał klasy rodziców, kontynuowalibyśmy nasze poszukiwania. Ale tak nie jest. Tak więc teraz patrzymy na C i na szczęście ma ona metodę, inaczej byłby to błąd wykonania, ponieważ pakiet ostatniej instancji, UNIVERSAL, również nie definiuje bla.

Answer 4

Obiekt metoda połączenia jest w zasadzie zoptymalizowane * wersja z następujących czynności:

my $class = ref($_[0]); 
my @isa = mro::get_linear_isa($class); 
for my $pkg (@isa) { 
    if (exists(&{$pkg.'::'.$method_name})) { 
     return &{$pkg.'::'.$method_name}; 
    } 
} 

ref pobiera nazwę klasy związanego z obiektem. Klasa jest przechowywana w zmiennej obiektu.

$ perl -MDevel::Peek -e'my $o = {}; Dump($o); bless($o, "SomeClass"); Dump($o);' 
SV = IV(0x9e4ae0c) at 0x9e4ae10 
    REFCNT = 1 
    FLAGS = (PADMY,ROK) 
    RV = 0x9e317d0 
    SV = PVHV(0x9e36808) at 0x9e317d0 
    REFCNT = 1 
    FLAGS = (SHAREKEYS) 
    ARRAY = 0x0 
    KEYS = 0 
    FILL = 0 
    MAX = 7 
    RITER = -1 
    EITER = 0x0 
SV = IV(0x9e4ae0c) at 0x9e4ae10 
    REFCNT = 1 
    FLAGS = (PADMY,ROK) 
    RV = 0x9e317d0 
    SV = PVHV(0x9e36808) at 0x9e317d0 
    REFCNT = 1 
    FLAGS = (OBJECT,SHAREKEYS)  <---- 
    STASH = 0x9e323d0 "SomeClass" <---- 
    ARRAY = 0x0 
    KEYS = 0 
    FILL = 0 
    MAX = 7 
    RITER = -1 
    EITER = 0x0 

get_linear_isa opiera się na @ISA w pakiecie $class i @ISA pakietów w nim wymienione.

Ponieważ nazwa klasy znajduje się w obiekcie, a Perl może sprawdzać tablicę symboli w czasie wykonywania, wirtualna tabela metod nie jest potrzebna do zapewnienia polimorfizmu.

* — Buforuje to, który pakiet udostępnia metodę $ nazwa_metody dla klasy klasa. Co więcej, z pewnością nie oblicza całego liniowego ISA z góry, ale w razie potrzeby.

Answer 5

Polimorfizm jest po prostu pomysłem, że obiekty różnych typów odpowiadają na wywołania metod o tej samej nazwie. Słabo napisane języki, takie jak Perl, są "niejawnie polimorficzne".

Przykładowo CGI przedmiot, przedmiot Apache2::Request i Plack::Request obiektu mają sposób param które powrotu parametry żądania HTTP. Mógłbym napisać funkcję, która akceptuje obiekt jako parametr, i wywołać metodę param na tym obiekcie i uzyskać parametr żądania HTTP, nie wiedząc, jaki typ obiektu jest.

Języki mocno napisane nie działają w ten sposób, ponieważ ich funkcje określają typy danych swoich parametrów. Nie mogę wywołać funkcji w Javie z obiektem typu Dog, jeśli oczekiwał on jednego z Cat. Tak więc silnie typowane języki muszą tworzyć specjalne mechanizmy pozwalające na polimorfizm.