Dla podstawowego rozwiązania możesz użyć Socket.IO, jeśli już go używasz i wiesz jak to działa, wykona zadanie, ponieważ pozwala na komunikację między klientem a serwerem, gdzie klient może być innym serwerem w inny język.
Jeśli potrzebujesz bardziej niezawodnego rozwiązania z dodatkowymi opcjami i kontrolkami lub które może obsłużyć większą przepustowość ruchu (chociaż nie powinno to stanowić problemu, jeśli ostatecznie przesyłasz go przez relatywnie wolny internet) możesz spojrzeć na coś jak ØMQ (ZeroMQ). Jest to kolejka komunikatów, która zapewnia większą kontrolę i wiele różnych metod komunikacji wykraczających poza samą reakcję na żądanie.
Po ustawieniu zalecam używanie serwera intensywnie obciążającego procesor jako stabilnego serwera (serwera) i serwera (ów) jako klienta. Zakładając, że używasz jednego serwera do zadań intensywnie obciążających procesor i uruchamiasz kilka instancji serwera NodeJS, aby skorzystać z wielu rdzeni dla twojego serwera WWW.Upraszcza to twoją komunikację, ponieważ chcesz mieć jeden punkt, z którym chcesz się połączyć.
Jeśli przewidujesz, że potrzebujesz wielu serwerów CPU, będziesz chciał skonfigurować serwer routingu, który może prowadzić routing między wieloma serwerami WWW i wieloma serwerami CPU, aw tym przypadku poleciłbym dodatkową pracę związaną z uczeniem ØMQ.
Czy komunikacja między węzłem i partycją Pythona ma być również w czasie rzeczywistym, czy może to być realizowane za pomocą luźniej powiązanego podejścia? – Exinferis