Jaki jest poprawny sposób zapisu wzorca singleton w Ruby?

Question

Próbuję napisać najbezpieczniejsze singleton w Ruby, że mogę. Jestem nowy w języku, który jest tak elastyczny, że nie mam silnego wrażenia, że ​​moja klasa singletona odniesie sukces w tworzeniu tylko jednej instancji. Jako bonus chciałbym, aby obiekt stał się instancją tylko wtedy, gdy jest naprawdę używany.

Answer 1

# require singleton lib 
require 'singleton' 
class AppConfig 
    # mixin the singleton module 
    include Singleton 
    # do the actual app configuration 
    def load_config(file) 
    # do your work here 
    puts "Application configuration file was loaded from file: #{file}" 
    end 
end 

conf1 = AppConfig.instance 
conf1.load_config "/home/khelll/conf.yml" 
#=>Application configuration file was loaded from file: /home/khelll/conf.yml 
conf2 = AppConfig.instance 
puts conf1 == conf2 
#=>true 
# notice the following 2 lines won’t work 
AppConfig.new rescue(puts $!) 
#=> new method is private 
# dup won’t work 
conf1.dup rescue(puts $!) 
#=>private method `new’ called for AppConfig:Class 
#=>can’t dup instance of singleton AppConfig 

Co robi rubin, gdy w klasie znajduje się moduł singleton?

1. Powoduje, że metoda new jest prywatna, więc nie można z niej korzystać.
2. Dodaje metody klasy o nazwie instancji, który tworzy wystąpienie tylko jedną instancję klasy.

więc użyć modułu Ruby singleton potrzebne są dwie rzeczy:

1. wymagają lib singleton następnie umieścić go wewnątrz żądanej klasy.
2. Użyj metody instance uzyskać instancję trzeba.

Answer 2

require 'singleton' 
class Klass 
    include Singleton 
    # ... 
end 

Zobacz Ruby Standard LibrarySingleton class documention o wyjaśnienia.

Answer 3

Jeśli chcesz utworzyć singleton, po co tworzyć klasę? Po prostu utwórz obiekt i dodaj do niego odpowiednie metody i zmienne instancji.

>> MySingleton = Object.new 
=> #<Object:0x100390318> 
>> MySingleton.instance_eval do 
?> @count = 0 
>> def next 
>>  @count += 1 
>> end 
>> end 
=> nil 
>> MySingleton.next 
=> 1 
>> MySingleton.next 
=> 2 
>> MySingleton.next 
=> 3 

bardziej standardowy sposób, że ludzie wdrożenia tego wzoru jest użycie Module jako singleton obiektu (zamiast bardziej ogólny Object):

>> module OtherSingleton 
>> @index = -1 
>> @colors = %w{ red green blue } 
>> def self.change 
>>  @colors[(@index += 1) % @colors.size] 
>> end 
>> end 
=> nil 
>> OtherSingleton.change 
=> "red" 
>> OtherSingleton.change 
=> "green" 
>> OtherSingleton.change 
=> "blue" 
>> OtherSingleton.change 
=> "red" 

Jeśli chciał swoją singleton obiektu do dziedziczenia z jakąś klasę, po prostu uczyń ją instancją tej klasy. Aby odziedziczyć po mixinie, po prostu użyj #extend. Jeśli chcesz obiekt singleton, ruby ​​czyni go naprawdę łatwym, i w przeciwieństwie do innych języków, nie musi być zdefiniowany w klasie.

Ad-hoc singletons (mój pierwszy przykład) są wszędzie, a pokrycie większości przypadków, z jaką się spotkałem. Podejście modułowe zwykle obejmuje resztę (kiedy chcę czegoś bardziej formalnego).

Kod Rubiego powinien (imho) używać typowania kaczego (przez #respond_to?) zamiast jawnie sprawdzać klasę obiektu, więc normalnie nie dbam o wyjątkowość klasy moich obiektów singleton, ponieważ to nie jest jej klasa, która sprawia, że wyjątkowy, ale wszystko, co dodałem po.