Dobrze, nie tylko masz 3 pętle, ale takie podejście nie będzie działać, jeśli masz więcej niż 3 czynniki :)
Jednym z możliwych sposobów:
def genfactors(fdict):
factors = set([1])
for factor, count in fdict.iteritems():
for ignore in range(count):
factors.update([n*factor for n in factors])
# that line could also be:
# factors.update(map(lambda e: e*factor, factors))
return factors
factors = {2:3, 3:2, 5:1}
for factor in genfactors(factors):
print factor
Ponadto, można uniknąć powielania niektórych prac w wewnętrznej pętli: jeśli zestaw roboczy jest (1,3), a chcą mieć zastosowanie do 2^3 czynniki, robiliśmy:
(1,3) U (1,3)*2 = (1,2,3,6)
(1,2,3,6) U (1,2,3,6)*2 = (1,2,3,4,6,12)
(1,2,3,4,6,12) U (1,2,3,4,6,12)*2 = (1,2,3,4,6,8,12,24)
Zobacz, ile duplikatów mamy w drugich zbiorów?
Ale możemy zrobić zamiast:
(1,3) + (1,3)*2 = (1,2,3,6)
(1,2,3,6) + ((1,3)*2)*2 = (1,2,3,4,6,12)
(1,2,3,4,6,12) + (((1,3)*2)*2)*2 = (1,2,3,4,6,8,12,24)
Rozwiązanie wygląda jeszcze ładniej bez zestawów:
def genfactors(fdict):
factors = [1]
for factor, count in fdict.iteritems():
newfactors = factors
for ignore in range(count):
newfactors = map(lambda e: e*factor, newfactors)
factors += newfactors
return factors
Moja matematyka jest zardzewiała, jaka jest zasada, która pozwala czerpać wszystkie czynniki z głównych czynników? –
Prawdopodobnie wynikałoby to z podstawowego twierdzenia arytmetyki, ponieważ wszelkie czynniki inne niż pierwszorzędne mają wyjątkową faktoryzację pierwotną, zawartą w pierwotnej faktoryzacji większej liczby. – user57368