Roxygen2> 3.0.0 jest znacznie szybszy i nie wymaga już buforowania.
W mojej lokalnej wersji roxygen, mam:
library(memoize)
cached.parse.ref <- memoize(parse.ref)
cached.parse.srcfile <- memoize(parse.srcfile)
parse.file <- function(file) {
srcfile <- srcfile(file)
res <- try(cached.parse.srcfile(srcfile), silent = TRUE)
if (inherits(res, "try-error")) {
stop("Can't pass", file, "\n", res, call. = FALSE)
}
res
}
parse.srcfile <- function(srcfile) {
srcrefs <- attributes(parse(srcfile$filename,
srcfile=srcfile))$srcref
if (length(srcrefs) > 0)
parse.refs(zip.list(prerefs(srcfile, srcrefs), srcrefs))
else
nil
}
Myślę, że są to jedyne zmiany potrzebne, ale nie jestem pewien. Przyspiesza on ronienie o rząd wielkości.
Czy Twój widelec Roxygena jest dostępny na GitHub? – Sharpie
Jeszcze nie - wciąż mam nadzieję, że rozwój rtęci powróci do życia. – hadley
Nie zaszkodzi opublikować go z wyłączonym trackerem problemów i zastrzeżeniem informującym, że nie jesteś opiekunem i kieruje użytkowników do listy adresowej Roxygen. Zwiększony ruch może motywować działania rozwojowe. – Sharpie