Dlaczego wskaźnik + 1 dodatku 4 faktycznie

Question

#include<stdio.h> 
int main(void){ 
    int *ptr,a,b; 
    a = ptr; 
    b = ptr + 1; 
    printf("the vale of a,b is %x and %x respectively",a,b); 

    int c,d; 
    c = 0xff; 
    d = c + 1; 
    printf("the value of c d are %x and %x respectively",c,d); 
    return 0; 
} 

obecnie wprowadzone wartość jest

the vale of a,b is 57550c90 and 57550c94 respectively 
the value of c d are ff and 100 respectively% 

okazuje się, że ptr + 1 rzeczywiście, dlaczego zachowują się w ten sposób?

Answer 1

Zastanów się nad wskaźnikiem ... jest to adres pamięci. Każdy bajt w pamięci ma adres. Tak więc, jeśli masz int, który ma 4 bajty, a jego adres to 1000, to w rzeczywistości jest to drugi bajt tego int, a 1002 to trzeci bajt, a 1003 jest czwarty. Ponieważ rozmiar pliku int może być różny w różnych kompilatorach, konieczne jest, aby przy zwiększaniu wskaźnika nie uzyskać adresu pewnego środkowego punktu w int. Tak więc zadanie ustalania liczby bajtów do pominięcia, w oparciu o twój typ danych, jest obsługiwane dla ciebie i możesz po prostu użyć dowolnej wartości, którą otrzymasz i nie martwić się o to.

Jak wskazuje Basile Starynkvitch, kwota ta będzie się różnić w zależności od właściwości wskazanego elementu danych. Bardzo łatwo jest zapomnieć, że chociaż adresy są sekwencyjne, wskaźniki obiektów muszą uwzględniać faktyczną przestrzeń pamięci wymaganą do pomieszczenia tych obiektów.

Answer 2

Ponieważ wskaźniki mają być kompatybilne z tablicami:

*(pointer + offset) 

jest równoważna

pointer[offset] 

Więc wskaźnik aritmetic nie działa w bajtach, ale pod względem sizeof(pointer base type) -bytes wielkości bloków.

Answer 3

Wskaźnik służy do wskazywania określonego bajta oznaczenia pamięci, w którym obiekt został przydzielony (technicznie może wskazywać dowolne miejsce, ale w ten sposób jest używany). Kiedy wykonujesz arytmetykę wskaźnikową, działa ona w oparciu o rozmiar wskazanych obiektów. W twoim przypadku jest to wskaźnik do liczb całkowitych, które mają rozmiar 4 bajty każdy.

Answer 4

Powinieneś trochę czasu na lekturę dobry języka programowania C (jak K&R "the C programming language")

Pointer arytmetyka jest trudny temat. Dodawanie wskaźnika oznacza przejście do następnego, spiczastego elementu. Więc adres jest zwiększany o sizeof zaostrzony element.

Answer 5

Rozważmy wskaźnik p. Wyrażenie p+n jest podobne do (unsigned char *)p + n * sizeof *p (ponieważ sizeof(unsigned char) == 1). Spróbuj tego:

#include <stdio.h> 
#define N 3 

int 
main(void) 
{ 
    int i; 
    int *p = &i; 
    printf("%p\n", (void *)p); 
    printf("%p\n", (void *)(p + N)); 
    printf("%p\n", (void *)((unsigned char *)p + N * sizeof *p)); 
    return 0; 
} 

Answer 6

Krótka odpowiedź

Adres wskaźnikiem będzie zwiększany o sizeof(T) gdzie T jest typem wskazał. Tak więc dla int, wskaźnik zostanie zwiększony o sizeof(int).

Dlaczego?

Przede wszystkim wymaga tego standard.Przyczyną takiego zachowania (poza kompatybilnością z C) jest to, że gdy masz strukturę danych, która używa ciągłej pamięci, takiej jak tablica lub std::vector, możesz przejść do następnego elementu w tablicy, po prostu dodając jedną do wskaźnik. Jeśli chcesz przejść do n-tego elementu w kontenerze, wystarczy dodać n.

Będąc w stanie napisać firstAddress + 2 jest znacznie prostsze niż firstAddress + (sizeof(T) * 2), a także pomaga zapobiegać błędów wynikających z twórców zakładając sizeof(int) wynosi 4 (nie może być) i pisania kodu jak firstAddress + (4 * 2).

W rzeczywistości, kiedy mówisz myArray[4], mówisz myArray + 4. Z tego powodu indeksy tablic zaczynają się od 0; po prostu dodajesz 0, aby pierwszy element (tj. myArray wskazuje na pierwszy element tablicy) oraz n, aby uzyskać n-ty.

Co zrobić, jeśli chcę przenieść jeden bajt na raz?

sizeof(char) gwarantuje się jeden bajt wielkości, dzięki czemu można używać char* jeśli naprawdę chce się przenieść jeden bajt na raz.