Różnica między „a” i „gdzie” w dołącza

Question

Jaka jest różnica między

SELECT DISTINCT field1 
    FROM table1 cd 
    JOIN table2 
    ON  cd.Company = table2.Name 
     and table2.Id IN (2728) 

i

SELECT DISTINCT field1 
    FROM table1 cd 
    JOIN table2 
    ON cd.Company = table2.Name 
where table2.Id IN (2728) 

zwracają ten sam wynik i oba mają ten sam wyjaśnić wyświetlamy

Answer 1

Po pierwsze jest różnica semantyczna. Kiedy masz połączenie, mówisz, że relacja między dwiema tabelami jest określona przez ten warunek. W pierwszym przykładzie mówisz, że tabele są powiązane przez cd.Company = table2.Name AND table2.Id IN (2728). Kiedy używasz klauzuli WHERE, mówisz, że relacja jest zdefiniowana przez cd.Company = table2.Name i że chcesz tylko wiersze, w których ma zastosowanie warunek table2.Id IN (2728). Mimo że dają one tę samą odpowiedź, oznacza to bardzo różne rzeczy dla programisty czytającego twój kod.

W tym przypadku klauzula WHERE prawie na pewno ma na myśli, więc należy jej użyć.

Po drugie, w rzeczywistości różnica polega na tym, że zamiast LINKI WEWNĘTRZNEJ używasz LEWEGO POŁĄCZENIA. Jeśli podasz drugi warunek w ramach łączenia, nadal otrzymasz wiersz wyniku, jeśli warunek się nie powiedzie - otrzymasz wartości z lewej tabeli i wartości zerowe dla prawej tabeli. Jeśli uwzględnisz warunek jako część klauzuli WHERE i ten warunek się nie powiedzie, nie otrzymasz całego wiersza.

Oto przykład, aby to pokazać.

Zapytanie 1 (gdzie)

SELECT DISTINCT field1 
    FROM table1 cd 
    LEFT JOIN table2 
    ON cd.Company = table2.Name 
WHERE table2.Id IN (2728); 

Wynik:

field1 
200 

Zapytanie 2 (I):

SELECT DISTINCT field1 
    FROM table1 cd 
    LEFT JOIN table2 
    ON cd.Company = table2.Name 
    AND table2.Id IN (2728); 

Wynik:

field1 
100 
200 

używane dane testowe:

CREATE TABLE table1 (Company NVARCHAR(100) NOT NULL, Field1 INT NOT NULL); 
INSERT INTO table1 (Company, Field1) VALUES 
('FooSoft', 100), 
('BarSoft', 200); 

CREATE TABLE table2 (Id INT NOT NULL, Name NVARCHAR(100) NOT NULL); 
INSERT INTO table2 (Id, Name) VALUES 
(2727, 'FooSoft'), 
(2728, 'BarSoft'); 

Answer 2

Nie nie ma różnicy. „ON” jest jak synonim „gdzie”, więc t on Drugi rodzaj brzmi następująco:

JOIN table2 WHERE cd.Company = table2.Name AND table2.Id IN (2728)

Answer 3

• Dołącz służy do odzwierciedlenia relacji encji
• klauzuli WHERE filtruje w dół wyników .

Tak więc klauzule łączenia są "statyczne" (chyba że zmienia się stosunek encji),
, podczas gdy klauzule where są specyficzne dla użycia.

Answer 4

Nie ma różnicy, kiedy silnik optymalizacji zapytań rozbija go na odpowiednie operatory zapytań.

Answer 5

SQL pochodzi z relational algebra.

Jednym ze sposobów odróżnienia jest to, że DOŁĄCZY są operacjami na zestawach, które mogą wytworzyć więcej rekordów lub mniej rekordów w wyniku niż w oryginalnych tabelach. Z drugiej strony WHERE zawsze ogranicza liczbę wyników.

Dalsza część tekstu to dodatkowe wyjaśnienie.

---

Aby uzyskać więcej informacji na temat typów łączenia zobacz ponownie article.

Kiedy powiedziałem, że warunek "where" zawsze ogranicza wyniki, musisz wziąć pod uwagę, że kiedy mówimy o zapytaniach na dwóch (lub więcej) tabelach, musisz w jakiś sposób powiązać rekordy z tych tabel, nawet jeśli istnieje brak słowa kluczowego JOIN.

Tak więc w SQL, jeśli tabele są po prostu oddzielone przecinkiem, w rzeczywistości używasz CROSS JOIN (produkt kartezjański), który zwraca każdy wiersz z jednej tabeli dla każdego wiersza w drugim.

A ponieważ jest to maksymalna liczba kombinacji wierszy z dwóch tabel, wyniki dowolnego WHERE na tabelach połączonych krzyżowo mogą być wyrażone jako operacja JOIN.

Ale wstrzymaj się, są wyjątki od tego maksimum, gdy wprowadzisz sprzężenia LEFT, RIGHT i FULL OUTER.

LEFT JOIN dołącza rekordy z lewej tabeli do danego kryterium z rekordami z prawej tabeli, ALE jeśli kryteria łączenia, patrząc na wiersz z lewej tabeli nie jest spełniony dla jakichkolwiek rekordów w prawej tabeli LEWEJ JOIN nadal będzie zwracał rekord z lewej tabeli, a w kolumnach, które pochodzą z właściwej tabeli, zwróci wartości NULL (RIGHT JOIN działa podobnie, ale z drugiej strony FULL OUTER działa tak samo w tym samym czasie).

Ponieważ domyślne połączenie krzyżowe NIE zwraca tych rekordów, nie można wyrazić tych kryteriów sprzężenia za pomocą warunku WHERE i konieczne jest użycie składni JOIN (wyrostek był wyjątkiem od tego z rozszerzeniem do standardu SQL i to = operator, ale nie zostało to zaakceptowane przez innych sprzedawców ani standard).

Łączenia zwykle, ale nie zawsze, są zbieżne z istniejącą więzią referencyjną i sugerują relacje między podmiotami, ale nie przypisałbym temu tak dużej wagi, ponieważ warunki, w których warunki mogą być takie same (z wyjątkiem wcześniej wspomnianej sprawy) a do dobrego RDBMS nie ma znaczenia, gdzie określisz swoje kryteria.