Sprawdzanie poprawności sprężyny kontra hibernacji przy użyciu adnotacji

Question

Tworzę aplikację demonstracyjną przy użyciu narzędzia spring mvc 3.0. Muszę zastosować sprawdzanie poprawności na ekranie. Wyszukiwanie w sieci i stwierdzenie, że są używane głównie dwa typy sprawdzania poprawności zastosowanie: - walidacji

1. Wiosna za pomocą walidacji Api
2. walidacji Hibernacja przy użyciu hibernacji validations

Mam nadzieję, że ktoś mi dać sugestię których jeden jest dobry, aby zaimplementować w aplikacji.

Answer 1

Użyłem obu - lubię Hibernate Validation więcej - całkiem łatwe do wdrożenia i dość standardowe. Jest on automatycznie włączany, gdy masz implementację w ścieżce klas. Oto przykład:

@EmailValidator 
@NotBlank 
@Length(max=65) 
private String email; 

Skąd pochodzi komunikat Error String? W WEB-INF trzeba mieć plik o nazwie messages.properties:

NotBlank.ForgotPasswordBackingObject.email=Email address must be present 

Jest to standardowy @Email adnotacja, ale e-mail, takie jak: me @ MyCompany jest uważany za ważny, dlatego musiałem zrobić mój własne @EmailValidator (zmieniono flagę regex z * na + w standardowej implementacji). Są pewne kwestie, które natknąłem: Kolejność walidacji - walidacja który chcesz zdarzyć pierwsze, odbywa się to z grupami walidacji, ale to nie jest to możliwe z @Valid adnotacji, na przykład:

@RequestMapping(method=RequestMethod.POST, value="/auth/changePassword") 
public ModelAndView submitChangePasswordPage(@Valid @ModelAttribute("ChangePasswordBackingObject") ChangePasswordBackingObject backingObject, BindingResult result, Principal principal) 

Dlatego jeśli masz kontroler w tej formie (na przykład w Spring MVC), musisz symulować swoją logikę w pewien sposób - ja też to zrobiłem.

Kolejna fajna rzecz, że można zrobić to do Weryfikacja dwa lub więcej pól w momencie (co uważam za bardzo przydatne):

@FieldMatch.List({ 
    @FieldMatch(firstValue = "password" , secondValue = "confirmPassword") 
}) 
public class RequestAccountBackingObject implements Serializable { 
    private String password; 
    private String confirmPassword; 

i wdrożenie:

@Target({TYPE, ANNOTATION_TYPE}) 
@Retention(RUNTIME) 
@Constraint(validatedBy = FieldMatchImpl.class) 
@Documented 
public @interface FieldMatch{ 
    String message() default "{com.errorMessage}"; 
    Class<?>[] groups() default {}; 
    Class<? extends Payload>[] payload() default {}; 
    String firstValue(); 
    String secondValue(); 
    @Target({TYPE, ANNOTATION_TYPE}) 
    @Retention(RUNTIME) 
    @Documented 
    @interface List 
    { FieldMatch[] value(); } 
} 

Drugi FieldMatchImpl będzie:

public class FieldMatchImpl implements ConstraintValidator<FieldMatch, Object>{ 
    private String firstFieldName; 
    private String secondFieldName; 

i potrzebujesz dwóch wdrożonych metod:

public void initialize(final FieldMatch constraintAnnotation){ 
    firstFieldName = constraintAnnotation.firstValue(); 
    secondFieldName = constraintAnnotation.secondValue(); 

również:

public boolean isValid(final Object value, final ConstraintValidatorContext context){ 

    final String firstObj = BeanUtils.getProperty(value, firstFieldName); 
    final String secondObj = BeanUtils.getProperty(value, secondFieldName); 

Korzystanie org.apache.commons.beanutils.BeanUtils można teraz sprawdzić poprawność dwa pola.

Jak to:

boolean result = firstObj.equals(secondObj); 
if(!result) { 
    context.disableDefaultConstraintViolation(); 
    context.buildConstraintViolationWithTemplate(errorMessage).addNode(firstFieldName).addConstraintViolation(); 
} 

Inne następnie, że została ona przyjemność korzystania z hibernacji Validation tak daleko.