Przydatność wyraźnie wpisany odniesienia własnych w strukturze ciasto

Question

Wydaje się, że najbardziej powszechne stosowanie Scala explicitly-typed self references jest w „Cake pattern”, w którym zależności modułu są zadeklarowane jak:

class Foo { this: A with B with C => 
    // ... 
} 

W ogóle, ignorując wzór ciasto przez chwilę, A, B i C może odnosić się do niczego typ poziomu, takich jak parametr typu:

class Outer[A, B, C] { 
    class Inner { this: A with B with C => 
    // ... 
    } 
} 

... lub abstrakcyjne członkiem typ:

class Outer { 
    type A 
    type B 
    type C 
    class Inner { this: A with B with C => 
    // ... 
    } 
} 

W żadnym z tych przypadków nie mogliśmy zostać napisany abstract class Inner extends A with B with C, ponieważ A, B i C nie są znane jako cechy. W tym miejscu konieczne jest jawne wpisanie własnych odniesień. Jednak mam tylko widział wzór ciasto zrobione z cech:

trait A { def a } 
trait B { def b } 
trait C { def c } 
class Foo { this: A with B with C => 
    // ... 
} 

w tym przypadku, możemy zamiast pisać abstract class Foo extends A with B with C bezpośrednio, które, jeśli się nie mylę ma takie samo znaczenie. Mam rację? Jeśli nie, to jak się różnią; a jeśli tak, to dlaczego wszyscy wydają się używać samodzielnie wpisanego samo-odniesienia?

Answer 1

Wydaje się, że istnieją dwie główne różnice przeoczyłem:

1. Chociaż zarówno jawne własny typ adnotacji i prosty extends kluczowe opisują „is-a” związek pomiędzy dwoma rodzajami, że związek jest nie widoczne z zewnątrz, w pierwszym przypadku:

   scala> trait T 
   defined trait T 
   
   scala> class C { this: T => } 
   defined class C 
   
   scala> implicitly[C <:< T] 
   <console>:10: error: Cannot prove that C <:< T. 
   

   to jest dobra rzecz, ponieważ w strukturze ciasto ty nie chcesz „moduł” obiekt będzie nieumyślnie polimorficznie wykorzystywane jako jedna z cech, na których zależy.

2. As noted explicitly by Mushtaq i indirectly by Daniel, zależności mogą być cykliczne podczas używania adnotacji typu własnego. Zależności cykliczne są bardzo powszechne i niekoniecznie złe (zakładając, że współzależne komponenty nie wymagają wzajemnej inicjacji lub, że możemy między nimi być w jakiś sposób tie the knot), więc jest to kolejna wyraźna korzyść z adnotacji typu self nad dziedziczeniem.

Answer 2

Podczas korzystania z dziedziczenia podejmowane są decyzje dotyczące kolejności inicjowania. Kiedy używasz self typów, pozostawiasz to otwarte.

Istnieją inne różnice, ale myślę, że większość z nich to szczegóły implementacji i mogą zniknąć. I wiem, niektóre z nich są.