Może to być może trywialne pytanie, ale czytanie dokumentów dla ARG i ENV nie daje mi jasności.ARG lub ENV, którego użyć w tym przypadku?
Buduję kontener PHP-FPM i chcę umożliwić włączanie/wyłączanie niektórych rozszerzeń na potrzeby użytkowników.
Byłoby wspaniale, gdyby można było to zrobić w pliku Dockerfix poprzez dodanie warunków i przekazywanie flag na komendzie budowania, ale AFAIK nie jest obsługiwany.
W moim przypadku i moim osobistym podejściem jest prowadzony mały skrypt przy starcie pojemnik, coś jak następuje:
#!/bin/sh
set -e
RESTART="false"
# This script will be placed in /config/init/ and run when container starts.
if [ "$INSTALL_XDEBUG" == "true" ]; then
printf "\nInstalling Xdebug ...\n"
yum install -y php71-php-pecl-xdebug
RESTART="true"
fi
...
if [ "$RESTART" == "true" ]; then
printf "\nRestarting php-fpm ...\n"
supervisorctl restart php-fpm
fi
exec "[email protected]"
ten sposób mój Dockerfile
wygląda następująco:
FROM reynierpm/centos7-supervisor
ENV TERM=xterm \
PATH="/root/.composer/vendor/bin:${PATH}" \
INSTALL_COMPOSER="false" \
COMPOSER_ALLOW_SUPERUSER=1 \
COMPOSER_ALLOW_XDEBUG=1 \
COMPOSER_DISABLE_XDEBUG_WARN=1 \
COMPOSER_HOME="/root/.composer" \
COMPOSER_CACHE_DIR="/root/.composer/cache" \
SYMFONY_INSTALLER="false" \
SYMFONY_PROJECT="false" \
INSTALL_XDEBUG="false" \
INSTALL_MONGO="false" \
INSTALL_REDIS="false" \
INSTALL_HTTP_REQUEST="false" \
INSTALL_UPLOAD_PROGRESS="false" \
INSTALL_XATTR="false"
RUN yum install -y https://dl.fedoraproject.org/pub/epel/epel-release-latest-7.noarch.rpm \
https://rpms.remirepo.net/enterprise/remi-release-7.rpm
RUN yum install -y \
yum-utils \
git \
zip \
unzip \
nano \
wget \
php71-php-fpm \
php71-php-cli \
php71-php-common \
php71-php-gd \
php71-php-intl \
php71-php-json \
php71-php-mbstring \
php71-php-mcrypt \
php71-php-mysqlnd \
php71-php-pdo \
php71-php-pear \
php71-php-xml \
php71-pecl-apcu \
php71-php-pecl-apfd \
php71-php-pecl-memcache \
php71-php-pecl-memcached \
php71-php-pecl-zip && \
yum clean all && rm -rf /tmp/yum*
RUN ln -sfF /opt/remi/php71/enable /etc/profile.d/php71-paths.sh && \
ln -sfF /opt/remi/php71/root/usr/bin/{pear,pecl,phar,php,php-cgi,phpize} /usr/local/bin/. && \
mv -f /etc/opt/remi/php71/php.ini /etc/php.ini && \
ln -s /etc/php.ini /etc/opt/remi/php71/php.ini && \
rm -rf /etc/php.d && \
mv /etc/opt/remi/php71/php.d /etc/. && \
ln -s /etc/php.d /etc/opt/remi/php71/php.d
COPY container-files/
RUN chmod +x /config/bootstrap.sh
WORKDIR /data/www
EXPOSE 9001
Here jest całe repozytorium, jeśli chcesz się przyjrzeć, aby zrozumieć, w jaki sposób robię rzeczy
Obecnie to działa, ale. .. Jeśli chcę dodać, powiedzmy 20 (liczba losowa) rozszerzeń lub jakiejkolwiek innej funkcji, która może być włączona | wyłącz, wtedy zakończę z 20 niepotrzebnymi ENV
(ponieważ Dockerfile nie obsługuje plików .env), których definicja cel zostanie ustawiony na tę flagę, aby skrypt wiedział, co robić, a następnie ...
- Czy to właściwy sposób?
- Czy należy użyć do tego celu
ENV
?
Jestem otwarty na pomysły, jeśli masz inne podejście do osiągnięcia tego celu proszę dać mi znać o tym
Jeśli te rozszerzenia/funkcje różniłyby się w zależności od kompilacji, następnie powinieneś użyć 'ARG', aby ustawić je z różnymi wartościami dla każdej kompilacji używając' --build-arg', i nadal możesz używać wartości domyślnych w pliku Dockerfile. Jeśli użyjesz 'ENV', będziesz musiał edytować plik Dockerfile dla każdej kompilacji, aby ustawić różne wartości –