Niewpuszczalny sposób na wymuszenie ograniczenia rozmiaru na std :: vector?

Question

Chcę mieć pewnego rodzaju std::vector, który nie może mieć więcej niż const int MAX_LENGTH elementów. Rozumiem, że nie mogę przesłonić innych niż wirtualne funkcji, które musiałbym wykonać, aby umieścić kontrolę rozmiaru we wszystkich odpowiednich funkcjach składowych (np. assign, push_back ... jest ich tak wiele). Najbardziej oczywistym sposobem na zrobienie tego jest owijanie std::vector w class, który zapewnia, że ​​żadna operacja nie zostanie przedłużona poza maksymalną długość. Ale wydaje się to nieporęczne. Czy istnieje bardziej eleganckie rozwiązanie niż klasa opakowania w celu ograniczenia rozmiarów std :: vector?

Answer 1

Czy jesteś pewien, że sam wektor nie może się rozwinąć, lub że tylko konsumenci takiego wektora muszą ograniczyć rozmiar argumentów? Jeśli to drugie, to po prostu assert(arg.size() <= MAX_LENGTH) w razie potrzeby, udokumentuj to i gotowe. W przeciwnym razie czytaj dalej.

A std::vector może mieć nieograniczony rozmiar. Jeśli ograniczysz ten rozmiar, to już nie jest to std::vector. Więc nie możesz publicznie czerpać z std::vector i ograniczać rozmiaru bez łamania Liskov Substitution Principle. Klasa pochodna nadal jest wektorem, ale nie działa tak jak jeden i nie może być używana jako jedna, a taki interfejs całkowicie zmyli użytkowników, a kompilator nie wykryje poważnych błędów użytkowania. To zły pomysł.

Najlepsze, co można zrobić, to prywatnie czerpać z wektora lub mieć wektor jako element członkowski i odsłonić wszystkie interfejsy wektorowe, jednocześnie wymuszając rozmiar. Taki wektor musi być , a nie być zamienny na std::vector, chociaż oczywiście można zezwolić na jego skopiowanie lub przeniesienie do std::vector. Nadal będzie działał tak dobrze, jak wektor będzie nadal pozwalał na dostęp poprzez iteratory, itp.

Mówimy o bardzo małej klasie, a jej implementacja musi po prostu być zgodna ze standardem (lub przynajmniej the cpp reference), pozostawiasz całą prawdziwą pracę prywatnemu std::vector. Więc to nie jest przyziemne, to jedyny rozsądny sposób, aby to zrobić.

Answer 2

Od C++ 11, niestandardowe alokatory mogą mieć stan (poprzednio w C++ 11, niestandardowe alokatory musiały być bezstanowe). Każdy kontener C++, który pobiera niestandardowy alokator, przechowuje jego instancję.

Twój alokator może następnie sprawdzić, czy już wypełnił żądanie maksymalnego przydziału i rzucić coś innego.

Answer 3

#include <vector> 
#include <string> 
using namespace std; 

template <typename T, typename A> 

void add_or_throw(std::vector<T,A> &vec, int max, T value) 
{ 
    if (vec.size() < max) 
    { 
     vec.push_back(value); 
    }else{ 
     throw length_error("vecor too beaucoup"); 
    } 
} 

int main() { 
    std::vector<std::string> v; 
    add_or_throw(v, 2, string("hi")); 
    add_or_throw(v, 2, string("there")); 
    add_or_throw(v, 2, string("man!")); 

    return 0; 
}