Import w języku Python do testów przy użyciu nosa - jaka jest najlepsza praktyka w przypadku importowania modułów powyżej bieżącego pakietu

Question

To jest pytanie, które jest często zadawane w różnych formach i często uzyskuje odpowiedzi "lol you're does does doing doing properly". Jest to całkiem prawdopodobne, ponieważ istnieje zdrowy scenariusz, który ludzie (w tym ja) próbują wykorzystać jako implementację, a rozwiązanie nie jest oczywiste (jeśli wcześniej tego nie robiłeś).

Przyjmuje odpowiedź, która "pozwala wylecieć z butelki".

Podane

project/ 
    __init__.py 
    /code 
     __init__.py 
     sut.py 
    /tests 
     __init__.py 
     test_sut.py 

Gdzie tests_sut.py zaczyna:

import code.sut 

przebiegu nosetests w głównym katalogu prowadzi do:

ImportError: No module named code.sut 

Aleje wyjazd:

a) zrobić względne u śpiewać

from ..code import sut 

b) dodać pierwiastek projektu PYTHONPATH

c) używać

sys.path.append 

dodać ścieżkę .. przed przywozem na początku każdego modułu testowego.

d) po prostu pamiętać, aby zrobić

setup.py 

od projektu do instalacji modułów w miejscu opakowań przed wykonaniem testów.

---

Wymaga się więc, aby testy znajdowały się poniżej katalogu głównego pakietu testowego, który ma dostęp do projektu. Każda z powyższych rzeczy nie wydaje mi się "naturalna", okazała się problematyczna lub wydaje się zbyt ciężką pracą!

W języku java działa to, ale zasadniczo dzięki narzędziu do budowania/IDE umieszczając wszystkie klasy w ścieżce klas. Być może chodzi o to, że oczekuję "magii" od Pythona? Zauważyłem, że w testach platformy internetowej Flask opcja d) wydaje się preferowana.

W każdym razie poniższe stwierdzenia zalecające preferowane rozwiązanie usuną poczucie "nienaturalności" w mojej własnej.

Answer 1

Już odpowiedziałeś na pytanie całkiem nieźle .. D (instalacja do lokalizacji systemowej) jest preferowana dla kodu dystrybucyjnego. Zwykle używam C (modyfikuj sys.path), ponieważ nie chcę systemowych instalacji moich setek niestandardowych bibliotek. W teorii A (import względny) wydaje się ładniejszy, ale zdarzają się przypadki, w których zawodzi. B (PYTHONPATH) jest już dostępny, tak naprawdę, moim zdaniem, tylko do celów testowych.

To w dużym stopniu podsumowuje wszystkie opcje. Opcja, którą wolisz (Python magicznie wie, gdzie szukać) nie jest rozwiązaniem praktycznym, ponieważ może prowadzić do nieprzewidywalnych rezultatów, takich jak automatyczne wyszukiwanie bibliotek z niepowiązanych projektów.

Moim zdaniem, najlepszą rzeczą do zrobienia jest umieścić to w punkcie (a) wejścia do programu:

import sys, os 
sys.path = [os.path.abspath(os.path.dirname(__file__))] + sys.path 

Answer 2

miałem ten sam problem i znalazł answer w pokrewnej pracy zapytania dla mnie .

Wystarczy usunąć __init__.py w katalogu głównym projektu.

Answer 3

wiem, że jest to odpowiedź sprawdzone i nadal uważam, że to dobry powód, aby udostępnić inne alternatywy :)

Jest nose-pathmunge daje kontrolę, aby ustawić sys.path podczas wywoływania nosestests.