Programowanie do interfejsów podczas mapowania z Fluent NHibernate

Question

Byłem ubrany w uległość i rozpocząłem naukę Fluent NHibernate (bez wcześniejszego doświadczenia NHibernate). W moim projekcie programuję interfejsy w celu zmniejszenia sprzężenia itp. Oznacza to, że prawie wszystko odnosi się do interfejsu zamiast konkretnego typu (wiadomość zamiast wiadomości). Myślą, która kryje się za tym, jest pomoc w sprawieniu, by był on bardziej testowalny dzięki możliwości kpić z zależności.

Jednak (Fluent) NHibernate nie podoba się, gdy próbuję mapować na interfejsy zamiast konkretnych klas. Sprawa jest prosta - według Fluent Wiki, jest inteligentny, aby określić pole ID z mojej klasy, jak na przykład

int Id { get; private set; } 

aby uzyskać typową automatycznie wygenerowany klucz podstawowy. Jednak, że działa tylko z konkretnych klas - Nie mogę określić poziom dostępu na interfejsie, gdzie ta sama linia musi być

int Id { get; set; } 

i myślę, że neguje czyniąc seter prywatny w konkretnej klasy (the Pomysł polega na tym, że tylko NHibernate powinien kiedykolwiek ustawić ID przypisany przez DB).

Chyba po prostu rozgłaszam publiczność i spróbuję uniknąć pokusy pisania na jej temat. Ale czy ktoś ma pojęcie, co byłoby "właściwym", najlepszym sposobem na stworzenie właściwe pole klucza podstawowego, do którego może pisać tylko NHibernate, a jednocześnie programować tylko do interfejsów?

AKTUALIZACJA

Z tego co rozumiem, po dwie odpowiedzi poniżej ze mookid i James Gregory, mogę równie dobrze być na niewłaściwym torze - nie powinno być powodem do mnie, aby mieć interfejs do jednego podmiotu tak jak mam teraz. Wszystko dobrze i dobrze. Domyślam się, że moje pytanie staje się - czy nie ma powodu, aby programować w 100% przeciwko interfejsowi dla dowolnych podmiotów? A jeśli istnieje nawet jedna sytuacja, w której może to być uzasadnione, czy można to zrobić za pomocą (Fluent) NHibernate?

Pytam, ponieważ nie wiem, nie krytycznie. Dzięki za odpowiedzi. :)

Answer 1

AKTUALIZACJA: używanie podklasy związków nie jest obsługiwane przez płynny interfejs zapewniający płynność-nhibernate. Będziesz musiał użyć zwykłego pliku mapowania hbm i dodać go.

Ja też próbuję zrobić to płynnie NHibernate. Nie sądzę, że powinien to być interfejs mapowania problemów. Chcesz użyć strategii dziedziczenia, w szczególności: table-per-concrete-class strategy.

Zasadniczo tworzy się definicję odwzorowania dla klasy bazowej (w tym przypadku interfejsu użytkownika) i określa, w jaki sposób NHibernate powinien zajmować się programistami za pomocą podklasy związków.

Tak więc, na przykład, powinno to pozwolić na wykonywanie polimorficzne skojarzenia:

<class name="IAccountManager" 
       abstract="true" 
       table="IAccountManager"> 

     <id name="Id"> 
       <generator class="hilo"/> 
     </id> 

     <union-subclass 
       table="DefaultAccountManager" 
       name="DefaultAccountManager"> 
       <property name="FirstName"/> 
     </union-subclass> 

     <union-subclass 
       table="AnotherAccountManagerImplementation" 
       name="AnotherAccountManagerImplementation"> 
       <property name="FirstName"/> 
     </union-subclass> 
     ... 
</class> 

Uwaga jak id jest taka sama dla wszystkich konkretnych realizatorów. NHibernate tego wymaga. Ponadto tabela IAccountManager w rzeczywistości nie istnieje.

Można również próbować wykorzystać polimorfizm NHibernate's Implicit Polimorphism (udokumentowany poniżej strategii typu table-per-concrete) - ale ma on mnóstwo ograniczeń.

Answer 2

Można dostosować interfejs zawiera tylko getter:

public interface ISomeEntity 
{ 
    int Id { get; } 
} 

Twój beton klasy można jeszcze zaimplementować setter, jak również, a ponieważ jesteś programowania do interfejsów nigdy nie wywołać setter " przez przypadek".

Jeśli chcesz zabronić ustawiania identyfikatora, nawet jeśli posiadasz odwołanie do konkretnej instancji, możesz powstrzymać się od implementowania narzędzia ustawiającego, a następnie pozwolić NHibernate uzyskać dostęp do pola zamiast właściwości - tak, NHibernate może użyć niektórych sprytne oszustwo do odrysowania, aby ustawić pole id bezpośrednio, zamiast wywoływać właściwość. Następnie można zmapować identyfikator takiego:

Id(e => e.Id).Access.AsCamelCaseField(); 

w takim przypadku nieruchomość Id muszą być poparte odpowiednią id dziedzinie. Istnieje więcej konwencji nazewnictwa, np. jeśli wolisz podkreślenia jako prywatny prefiks pola.

Answer 3

Zdaję sobie sprawę, że jest to urozmaicenie, a nie odpowiedź na twoje pytanie (choć myślę, że mookid ma to pokryte).

Powinieneś naprawdę ocenić, czy interfejsy na twoich domenieach domeny dostarczają czegoś, co jest warte; rzadko zdarza się znaleźć sytuację, w której rzeczywiście trzeba to zrobić.

Na przykład: w jaki sposób poleganie na IMessage jest mniej powiązane, niż poleganie na Message, gdy obaj (prawie) niewątpliwie mają identyczne podpisy? Nie powinieneś kpić z istoty, ponieważ rzadko zdarza się, aby jej zachowanie wymagało drwiny.

Answer 4

Mam dokładnie ten sam problem. Niestety mam ważny powód używania interfejsów encji; model podmiotu zostanie wdrożony na różne sposoby iz różnymi mapowaniami przypadającymi na klienta.

całego modelu musi być tylko do odczytu, więc interfejsy są w stylu:

public interface IAccount 
{ 
    long AccountId { get; } 
    IHouse House { get; } 
} 

public interface IHouse 
{ 
    long HouseId { get; } 
    HouseStatus Status { get; } 
    IList<IAccount> Accounts { get; } 
} 

Konkretne implementacje następnie wdrożyć je z ustawiaczy wewnętrznych:

public class Account: IAccount 
{ 
    public virtual long AccountId { get; internal set; } 
    public virtual IHouse House { get; internal set; } 
} 

public class House: IHouse 
{ 
    public virtual long HouseId { get; internal set; } 
    public virtual HouseStatus Status { get; internal set; } 
    public virtual IList<IAccount> Accounts { get; internal set; } 
} 

I spadły trasie mapowania do konkretnych klas. Wszystko jest w porządku, dopóki nie utworzysz relacji, które zwrócą interfejsy i będą wymagały rzutowania na konkretne implementacje.

HasMany(x => x.Accounts) 

może stać

HasMany<Account>(x => x.Accounts) 

Ale nie ma odpowiednika 'cast' dla

References(x => x.House) 

mapowania interfejsów (roztwór neater) rzuca się problem, o którym mowa powyżej, że Id musi istnieć w najwyższej klasie do ustawienia i wymaga settera w interfejsie.

public sealed class AccountMap : ClassMap<IAccount> 
{ 
    public PokerPlayerMap() 
    { 
     Id(x => x.AccountId, "account_id"); 

     DiscriminateSubClassesOnColumn("Type").SubClass<Account>(s => 
     { 
      References(x => x.House);  
     }); 
    } 
} 

Na razie jedynym moim rozwiązaniem jest dodanie seterów do wszystkich pól identyfikatora interfejsu. Szkoda, że ​​Id nie może istnieć w podklasie lub jego typ jest rzutowany z interfejsu.

Answer 5

Wygląda na to, że nie mam wystarczającej reputacji, aby komentować odpowiedzi innych ludzi, ale jako takie będę musiał zrobić to samo z siebie.

Odniesienia mają teraz ogólne przeładowanie, aby umożliwić obsadę, której szukał Gecko w swojej odpowiedzi.