Czy jest jakaś różnica w rozumieniu AtomicIntegerArray i AtomicInteger[]? A który z nich jest szybszy w użyciu? (zauważyłem tylko, że pierwsze zajmuje dużo mniej miejsca, ale oznacza to, że każda ponowna kontrola sprawdza granice tablicy, co spowolniłoby działanie).AtomicIntegerArray vs AtomicInteger []
Edytuj: W scenariuszu, w którym tablica jest wstępnie zainicjowany.
AtomicInteger[] będzie wymagać obiektu na element. AtomicIntegerArray wymaga tylko obiektu AtomicIntegerArray i obiektu tablicy. Więc użyj tego ostatniego, jeśli to możliwe.
Koszt kontroli granicznej jest dość mały, nawet w przypadku normalnych tablic. Istotne może być to, że dostęp do danych w tej samej linii pamięci podręcznej z wielu procesorów może powodować poważne problemy z wydajnością. W związku z tym pomocne mogą być oddzielne obiekty lub umyślnie omijające bliskie elementy tablicy.
Zgadzam się z pierwszym akapicie Tom Hawin za ...
AtomicInteger [] będzie wymagać obiekt za elementu. AtomicIntegerArray wymaga tylko obiektu AtomicIntegerArray i obiektu tablicy. Więc użyj tego ostatniego, jeśli to możliwe.
... ale należy również zauważyć, że AtomicInteger [] nie jest bezpieczny dla wątków. W szczególności odwołania tablicy do poszczególnych obiektów AtomicInteger mogą być poprawne lub nie, jeśli można uzyskać do nich dostęp z wielu wątków. Jednak synchronizacja dostępu do samego obiektu tablicowego wyeliminuje ten problem.
Głównym celem Atomic * jest unikanie synchronizacji. Założona metoda użycia AtomicInteger [] polega na tym, aby utworzyć AtomicIntegers tylko raz i tylko wtedy bezpiecznie opublikować tablicę. –
Zgadzam się. Nie jestem zwolennikiem używania AtomicInteger [], tylko zauważam różnicę, o co chodziło w tym pytaniu :) –
Pod spodem AtomicInteger i AtomicIntegerArray zwykle używają tych samych API niskiego poziomu do wykonywania odczytów, zapisów i innych operacji CAS. (Na przykład OpenSDK 7 używa sun.misc.Unsafe do wykonywania operacji CAS w obu klasach.) W związku z tym AtomicInteger [] ma niewielką przewagę wydajności. Jak już zauważyłeś, użycie AtomicIntegerArray ma ma znaczące zalety pamięci.
Z praktycznego punktu widzenia użycie późniejszego uwalnia użytkownika od konieczności konstruowania wszystkich instancji AtomicInteger. Pamiętaj, że nie możesz naiwnie alokować tych leniwie z powodów współbieżności; będziesz musiał wstępnie przydzielić lub użyć bezpiecznego mechanizmu publikowania. Więc oprócz zalet pamięci, twój kod jest czystszy.
W podobnym tonie, jeśli masz kilka obiektów z członkami AtomicInteger, na przykład:
class ReadCounter {
private final String _fileName;
private final AtomicInteger _readCount;
...
}
private final Map<String, ReadCounter> _counterByName = ...;
Wtedy można osiągnąć podobną poprawę pamięci przez modelowanie zmienną składową _readCount jako volatile int i korzystania AtomicIntegerFieldUpdater.
Za cenę niższej prędkości dla operacji aktualizacji (chociaż get i set są szybkie). Czasami warto przedłużyć Atomic * jako oszczędzający pamięć hack. –
Kogo obchodzi kontrola graniczna? Jeśli spojrzysz na (widoczny) kod źródłowy dla, powiedzmy, getAndSet, to robi on obliczenia adresu dla get i compareAndSet (choć gorzej niż to, większość procesorów może wykonać get-and-set bez cas). –
tnx (nie widziałem twojego drugiego akapitu) Więc może być dobrze nie tworzyć wszystkich obiektów w tym samym czasie? (lub z pewną losową kolejnością?) – Sarmun
(Szybko edytowałem.) Tworzenie obiektów w różnych momentach nie pomoże, ponieważ GC je przestawi. Jedna z klas w java.util.concurrent posuwa się aż do dodania wielu paddingów (w najnowszych wersjach). Powinno być łatwiejsze i bardziej przejrzyste dodawanie elementów dopełniających do AtomicIntegerArray, wystarczy przesunąć w lewo. –