(Java core)

Question

Mam pytanie o wywiadzie:

public Integer v1 = 127; 
public Integer v2 = 127; 
public Integer v3 = 513; 
public Integer v4 = 513; 

public void operatorEquals(){ 
    if (v1==v2) 
     System.out.println("v1 == v2"); 
    else throw new RuntimeException("v1 != v2"); 
    if (v3==v4) 
     System.out.println("v3 == v4"); 
    else throw new RuntimeException("v3 != v4"); 
} 

**Result**: java.lang.RuntimeException: **v3 != v4** 

można wyjaśnić: dlaczego? Nie mam żadnych sugestii.

Answer 1

Java Integer obiekty są buforowane do 127, ale nie powyżej.

Efekt ten jest bardzo podobny do tego, jak String interning prace, więc wszystko Integer obiektów o wartościach w przedziale [-128; 127] są takie same przypadki też - wracając z prawdą referencyjna sprawdzania równości zbyt (np. ==), nie tylko przy użyciu .equals().

EDIT z Arnaud Denoyelle

Od Integer.java:

public static Integer valueOf(int i) { 
    assert IntegerCache.high >= 127; 
    if (i >= IntegerCache.low && i <= IntegerCache.high) 
     return IntegerCache.cache[i + (-IntegerCache.low)]; 
    return new Integer(i); 
} 

Answer 2

To jest zdefiniowane zachowanie Java kiedy autoboxing. Sprawdź odpowiedni Java Language Specification section. Przeczytaj także rozdział dyskusyjny. Dodaje się ustęp pochodzi od specyfikacji:

Jeśli wartość p jest zapakowane jest prawdziwe, fałszywe, bajt, lub char w zakres \ u0000 do \ u007f lub numer int lub zwarcie między -128 i 127 (włącznie), a następnie niech r1 i r2 będą wynikami dowolnych dwóch konwersji bokserskich p. Zawsze jest tak, że r1 == r2.

Idealnie, boksowanie danej prymitywnej wartości p, zawsze dałoby identyczne odniesienie . W praktyce może to nie być możliwe przy użyciu istniejących technik implementacji. Powyższe zasady są pragmatycznym kompromisem w postaci . Ostatnia klauzula powyżej wymaga, aby pewne wspólne wartości zawsze były zapakowane w nieodróżnialne obiekty. Implementacja może buforować je, leniwie lub niecierpliwie. W przypadku innych wartości formulacja nie przyjmuje żadnych założeń dotyczących tożsamości pudełkowych wartości w części programatora. Umożliwiłoby to (ale nie wymagało) dzielenie się niektórymi lub wszystkimi tymi odniesieniami.

Zapewnia to, że w większości typowych zachowań będzie to pożądane ustawienie, bez narzucania nadmiernej kary za wydajność, zwłaszcza na małych urządzeniach. Implementacje o mniejszej ilości pamięci mogą, na przykład, dla cache'u buforować wszystkie wartości char i short, a także wartości int i long w zakresie od -32K do + 32K.

Dla int, obiekty między -128 a 127 (włącznie) autoboxed Integer objects zwróci wartość true dla sprawdzenia ==. Mówi się, że te liczby całkowite są buforowane i mają stałą pulę. Ale jeśli po prostu zrobisz new Integer(int) utworzone obiekty będą zawsze inne.