const i wskaźniki w C

Użycie const ze wskaźnikiem może uniemożliwić zmianę wskazanego punktu przez dereferencję za pomocą odpowiedniego wskaźnika. Ale dlaczego nie mogę zmienić tego, na co wskaźnik nie wskazuje bezpośrednio?const i wskaźniki w C

Na przykład:

int a = 3; 
const int* ptr = &a; 
*ptr = 5;

nie będzie skompilować. Ale dlaczego nie można kompilować? Nie zmieniam tego, na co wskazuje wskaźnik.
Więc musimy powiedzieć, że używanie const ze wskaźnikiem w taki sposób nie tylko nie powoduje modyfikacji tego, na co wskazuje wskaźnik (przez dereferencję wskaźnika), ale także czegokolwiek innego, do którego adres dostajemy za pomocą wskaźnika?

Wiem, że w tym przykładzie próbuję uzyskać dostęp do nie przydzielonej pamięci, ale to tylko ze względu na dyskusję.

Źródło

2014-12-21 Root149

Czy spodziewałeś się, że kompilator przyjmie, że tylko pierwsze bajty 'sizeof (int)' to 'const'? Bardziej sensowne jest, że kompilator zakłada, że dowolny adres pamięci uzyskany za pomocą 'ptr' jest adresem tylko do odczytu (" fizycznie "tylko do odczytu lub przynajmniej tylko do odczytu w" perspektywie "funkcji, która używa' ptr '). –

ptr +2 ma po prostu ten sam typ co ptr czyli jest wskaźnikiem do obiektu const.

Arytmetyka wskaźnikowa zakłada, że obiekt, który jest wskazany, jest tablicą o tym samym typie podstawowym. Ten typ obejmuje kwalifikację const.

Źródło

2014-12-21 11:43:49

Tak samo jak int + float = float, więc const [type] * + some value = const [type] *, right? – Root149

@ Root149, coś podobnego, tak. Dodanie dowolnego typu liczby całkowitej do typu wskaźnika daje ten sam typ wskaźnika. –

Tylko z rozpadem typów wskaźników (wszystko zostaje spłaszczone do wskaźników, gdy zaangażowane są wskaźniki, w tym tablice), gdzie promowane są normalne typy całkowite do typu, który może reprezentować wszystko. – Blindy

Niemodyfikowalność wprowadzona przez const zależy od tego, gdzie jest napisane const.

Jeśli piszesz

const int * ptr = &a;

(lub int const * ptr = &a;), przy czym const odnosi się do wskazywanego, więc przy użyciu wskaźnika na piśmie do przeznaczenia jest zabronione.

(OTOH, jeśli wou napisał

int * const ptr = &a;

nie można modyfikować ptr.)

w Twoim przypadku, wszystko udziałem piśmie do przeznaczenia jest zabronione.

Obejmuje *ptr i ptr[0] (które są równoważne), lecz także wszystkim obejmującej zmianę adresu docelowego, takiego jak *(ptr + 2) lub ptr[2].

Źródło

2014-12-21 11:33:22 glglgl

(i zauważ, że 'const int *' i 'int const *' to to samo - wskaźnik do const, a nie wskaźnik const.) – Mat

również zwrócić uwagę, że biorąc pod uwagę "' int * const ptr = & a; '", możesz napisać "' * ptr = 5; '", ale nie "' ++ ptr' ". Dobry opis zasad znajduje się w odpowiedzi na http://stackoverflow.com/questions/1143262/what-is-the-difference-between-const-int-const-int-const-int-const - pierwszej linii odpowiedź - "Odczytaj wstecz" - podsumowuje to pięknie. – frasnian

@frasnian To jest zasadniczo to, co powiedziałem - "++ ptr" jest objęte przez "nie można modyfikować' ptr' ". – glglgl

Ponieważ wskaźnik może być również używany jako tablica (pomyśl o argv), kompilator ogranicza każdy dostęp, w który zaangażowany jest wskaźnik. W ten sposób cała tablica jest tylko do odczytu.

Źródło

2014-12-21 11:33:55

Cóż, argv jest po prostu wskaźnikiem, ponieważ zapis char * argv [] jest równoważny char ** argv. po prostu tworzymy iluzję tablicy. – Root149

@ Root149 Macierz nie ma znaczenia, jeśli chodzi o dostęp do niej, ponieważ dostęp działa mimo to za pomocą wskaźników. – glglgl

@ Root149: Racja. I z powodu tej iluzji, kompilator nie wie, czy twoja wskazówka jest również takim "złudzeniem". Może być używany jako tablica, np. 'Argv', a zatem każdy dostęp do zapisu musi być ograniczony (bez względu na to, czy jest to' ptr [0] 'lub' ptr [100] '). –

Pomyślmy o typie wyrażeń.

const int* ptr = &a;

Rodzaj ptr jest const int*.

Tak więc typ *ptr to const int. Nie można modyfikować.

Typ (ptr + 2) to nadal const int*, więc typ *(ptr + 2) to const int, który ponownie nie jest modyfikowalny.

Źródło

2014-12-21 15:13:37

Chociaż inne odpowiedzi wyjaśniają techniczne przyczyny, dla których to nie działa, chciałbym przedstawić bardziej ogólny powód: to jedyna rzecz, która ma sens.

Problem polega na tym, że nie ma ogólnego sposobu, aby kompilator zadecydował, czy p + something jest taki sam jak p, czy nie, ponieważ something może być dowolnie złożony. Reguła jak „wartości wskazywanej przez p i p + 0 są niezmienne, ale inne wartości mogą nadal być modyfikowana” nie może być sprawdzane w czasie kompilacji: wyobraź sobie, gdybyś napisał:

*(p + very complex expression) = ...

powinna kompilator być w stanie dowiedzieć się, czy very complex expression wynosi zero? A co z tym, co należy zrobić w tym przypadku? Co powinien zrobić kompilator?

Jedynym rozsądnym wyborem było to, aby dowolna wartość dostępna poprzez p stała się niemożliwa do modyfikacji.

Źródło

2014-12-21 15:50:41

To zachowanie nie jest spowodowane żadną niejednoznacznością przy podejmowaniu decyzji przez kompilator. Jest to prosta i prawidłowa konsekwencja reguł systemu typu. –

@ JamesT.Huggett: Nie jestem pewien, co masz na myśli przez "niejednoznaczność w podejmowaniu decyzji przez kompilator"; to prawda, że zachowanie jest konsekwencją reguły pisania, a moja odpowiedź próbuje wyjaśnić, dlaczego reguły systemu typu zostały zaprojektowane w ten sposób. –

const i wskaźniki w C

Odpowiedz

Powiązane problemy