Dynamiczne pisanie i programowanie systemów rozproszonych

Question

Pochodzę ze Scala (i Akka), ostatnio zacząłem szukać innych języków, które zostały zaprojektowane z myślą o przetwarzaniu rozproszonym, a mianowicie Erlang (i trochę Oz i Bloom). Zarówno Erlang, jak i Oz są napisane dynamicznie, a jeśli dobrze pamiętam (spróbuję znaleźć link), ludzie próbowali dodać typy do Erlanga i udało im się wpisać dużą jego część, ale nie mogli skutecznie zmusić systemu do dopasowania go do ostatni kawałek?

Oz, podczas gdy język badawczy, jest z pewnością interesujący dla mnie, ale to jest również wpisane dynamicznie.

Obecna implementacja Blooma jest w języku Ruby i konsekwentnie jest wpisywana dynamicznie.

Według mojej wiedzy, Scala (i przypuszczam, że Haskell, choć uważam, że została zbudowana początkowo bardziej jako eksploracja czystych leniwych języków funkcjonalnych w przeciwieństwie do systemów rozproszonych) to jedyny język, który jest statycznie napisany i oferuje poziom języka abstrakcje (z braku lepszego terminu) w przetwarzaniu rozproszonym.

Zastanawiam się, czy istnieją nieodłączne zalety pisania dynamicznego nad typowaniem statycznym, specjalnie w kontekście zapewniania abstrakcji poziomów językowych do programowania systemów rozproszonych.

Answer 1

Niezupełnie. Na przykład ta sama grupa, która wymyśliła Oz, później wykonała pracę nad Alice ML, projektem, którego misją było ponowne przemyślenie Oz jako typowego, funkcjonalnego języka. I chociaż pozostał projektem badawczym, twierdziłbym, że to wystarczający dowód na to, aby pokazać, że ta sama podstawowa funkcjonalność może być obsługiwana w takim ustawieniu.

(Pełne ujawnienie. Byłem doktorantem w tej grupie w czasie, a system typu Alice ML była moja teza)

Edit: Problem z dodawaniem typy do Erlang nie jest dystrybucja, jest to po prostu przykład ogólnego problemu, że dodawanie typów do języka po fakcie nigdy nie działa dobrze. Z drugiej strony nadal istnieje Dializer dla Erlang.

Edycja 2: Powinienem wspomnieć, że były inne ciekawe projekty badawcze dla typowanych języków rozproszonych, np. Acute, który miał zakres podobny do Alice ML, lub ML5, który wykorzystywał typy modalne, aby umożliwić dokładniejsze sprawdzanie charakterystyki ruchliwości. Ale przetrwały one tylko w formie gazet.

Answer 2

Nie ma żadnych nieodłącznych zalet dynamicznego pisania na klawiaturze statycznej dla systemów rozproszonych. Oba mają swoje wady i zalety w ogóle.

Erlang (Akka jest inspirowany modelem Erlanga) jest dynamicznie wpisywany. Dynamic typing in Erlang został wybrany historycznie z prostych powodów; ci, którzy zaimplementowali Erlanga na początku, pochodzili głównie z dynamicznie typowanych języków, w szczególności z Prologu i jako takie, posiadanie dynamiki Erlanga było dla nich najbardziej naturalną opcją. Erlang został zbudowany z myślą o awarii.

Pisanie statyczne pomaga w przechwytywaniu wielu błędów w samym czasie kompilacji, a nie w czasie wykonywania, tak jak w przypadku pisania dynamicznego. W Erlang wypróbowano typowanie statyczne i to była awaria. Ale dynamiczne pisanie pomaga w szybszym prototypowaniu. Check this link for reference which talks a lot about the difference.

Subiektywnie wolałbym raczej pomyśleć o rozwiązaniu/algorytmie problemu, zamiast myśleć o typie każdej zmiennej, której używam w algorytmie. Pomaga również w szybkim rozwoju.

Są kilka linków, które mogą pomóc

BenefitsOfDynamicTyping

static-typing-vs-dynamic-typing

BizarroStaticTypingDebate

Answer 3

Cloud Haskell dojrzewa szybko, statycznie wpisane, a niesamowite. Jedyne, czego nie ma w sobie, to wymienianie na gorąco w stylu Erlanga - to jest prawdziwa "cecha zabójcy" dynamicznie pisanych systemów rozproszonych ("ostatni bit", który spowodował, że Erlang trudno było statycznie napisać).