Niedawno przeszedłem od zespołu używającego programu Ninject w ASP.Net MVC do wstrzyknięcia zależności do zespołu, który nic nie wie o rozwiązaniach IoC poza wzorcem modelu dostawcy, który został wprowadzony w ASP.Net 2.0.Dlaczego korzystanie z modelu dostawcy w aplikacji ASP.Net MVC działającej od zera działa wstecz?
Próbowałem znaleźć dobry przepływ pracy do pracy z modelem dostawcy, ale za każdym razem, gdy naprawdę dostaję kodowanie, to głównie wydaje mi się, że wzorzec przeszkadza i wydaje mi się, że rozpraszam się przy rozwiązywaniu problemów konfiguracyjnych i pukania razem copypasta statyczne fasady, gdy będę mógł zamiast tego robić pracę.
Teraz rozpoczynam mały projekt greenfield ASP.Net MVC i znajdowanie oporu ze strony niektórych członków zespołu w celu przyjęcia schematu DI.
Wiem, że ramy DI czują się szybciej i łatwiej niż pisanie na modelu dostawcy, ale utknąć w szczegółach za każdym razem, gdy próbuję wyrazić, dlaczego.
Czy ktokolwiek może opisać obiektywne różnice między tymi dwoma podejściami i dlaczego pisanie na modelu dostawcy w środowisku, w którym kontener mógłby się łatwo załadować, wydaje się po prostu dziwne?
co projekt Greenfield, po prostu ciekawy –
Greenfield oznacza nowy projekt z niczego stworzył. –
Co masz na myśli mówiąc "pisząc przeciwko modelowi dostawcy"? Zrobiłem .NET od pierwszego dnia i nigdy nie "napisałem przeciwko modelowi dostawcy" według mojej najlepszej wiedzy. –