Dlaczego wybrano wersję nie const dla wersji const dla klasy?

Question

Poniżej znajduje się kod testowy:

struct A 
{ 
    operator int(); 
    operator int() const; 
}; 

void foo (const int); 

Teraz na wywoływanie:

foo(A()); // calls A::operator int() 

Dlaczego always chooses the non-const version? Nawet robienie operator const int() const; nie ma żadnego wpływu na wywoływanie foo(). Oprócz standardowego odniesienia, czy ktoś może wyjaśnić logicznie, powód za to?

Answer 1

A() daje tymczasowy obiekt A, który nie jest const-kwalifikowany. Wyrażenie A() jest wyrażeniem rvalue, tak, ale to nie czyni warunku konstelacji obiektu A.

Ponieważ obiekt A nie jest const-qualified, niestanowiący operator int() jest dokładnym dopasowaniem, a const operator int() wymaga konwersji kwalifikacji, więc nietrwałe przeciążenie jest wybierane jako najlepsze dopasowanie.

Jeśli ma to być const kwalifikowaną, to trzeba wyraźnie zwrócić const wykwalifikowanych A:

foo(identity<const A>::type()); 

gdzie identity jest zdefiniowany jako

template <typename T> 
struct identity { typedef T type; }; 

pamiętać, że istnieje tak naprawdę nie ma różnicy pomiędzy operator const int() const i operator int() const: wynikiem jest rwartość i tylko wartości rvalue typu klasy mogą być const-kwalifikowane (int nie jest typem klasy).

Należy również zauważyć, że nie ma różnicy między void foo(const int), którą masz i void foo(int). Najwyższe wartości const-qualifiers dla typów parametrów nie mają wpływu na typ funkcji (tj. Typ obu tych deklaracji to void foo(int)). Między innymi dlatego, że dla dzwoniącego nie ma znaczenia, czy istnieje kwalifikator const najwyższego poziomu; musi wykonać kopię niezależnie. Najwyższy poziom const-qualifier wpływa tylko na definicję funkcji.

Answer 2

Jedna reguła, którą musisz pamiętać o C++: to nigdy bierze pod uwagę wartość, która jest zwracana po wybraniu przeciążenia. W tym przypadku, ponieważ funkcja operator int nie pobiera żadnych parametrów, nie może użyć listy parametrów, aby zawęzić wybór. Wszystko to może użyć stałej obiektu, z którego jest wywoływana. Ponieważ jest to nowy obiekt tymczasowy, nie jest const, więc nie wybiera przeciążenia const.

Answer 3

James McNellis ’ Odpowiedź naprawdę zakryła to wszystko, ale nie zaszkodzi (mam nadzieję) z większą ilością wyjaśnień.

So.

Po wywołaniu & hellip;

o.operator int() 

& hellip; wtedy wybór przeciążenia zależy całkowicie od wartości stałej wynoszącej o.

Nic więcej.

Aby zrozumieć, dlaczego należy rozważyć tej klasy:

struct Bar 
{ 
    void f() {} 
    void f() const {} 
}; 

Technicznie te funkcje składowe nie muszą być funkcje składowe. Mogli równie dobrze zostać wybrani do pełnienia funkcji wolnostojących. Ale wtedy muszą Bar argument:

struct Bar 
{}; 

void f(Bar&) {} 
void f(Bar const&) {} 

I mam nadzieję, że teraz łatwiej jest zobaczyć, że kiedy robisz

Bar o; 
f(o); 

wtedy można być wybrana pierwsza funkcja . I tak jest. Ponieważ jeśli wybrano drugą funkcję, nigdy nie można uzyskać pierwszej. Ponieważ jeśli stworzysz obiekt const, to złamie on poprawność, aby wybrać pierwszą. Więc gdy obiekt jest const tylko drugi może być wybrany, a więc, gdy nie jest wybrany, pierwszy.

Krótko mówiąc, jedyną praktyczną alternatywą dla tej reguły byłoby zawsze wybieranie drugiej, co uczyniłoby pierwszą bezużyteczną, tak?

Cheers & HTH.,